sarkisi beyaz ^*

• cemal süreya'nın yayımlanmış ilk şiiridir...
  
  ayıcılar geçti, affedilmemiş insanlar geçti
  şehirler taş yürekliydi şarkısı-beyaz
  insanların büyük rüyaları vardı
  insanlar bir ölümle öldüler ki
  sevgiler arasında şaşırıp
  bir unuttular ki deme gitsin.
  
  ben olanca kuvvetimle
  halatlara asılıyorum nafile
  ben ayrı düşmüşüm bir kere
  ayrı düşmüşüm insanlardan.
  bu yıldız tutmaz mavilikte
  ne deniz ne köpük kar eder bana.
  
  arada bir ağlamak için
  onu kocaman ellerimle sevdim.
  ölüm daha saçlarına gelmemişti şarkısı-beyaz
  saçlarını kestim, şarapla ıslattım
  saçlarını koynumda saklıyorum
  arada bir ağlamak için.
  
  ve suların altında mavileyin
  küstah bir çalparaydı ayağını uzatmış
  mes'ut hatırasına balıkların.
  ve kocaman küfürleriyle sarhoş
  yatardı yavaşlamış tüyleriyle
  gemicilerin öldürdüğü kuş.
  
  siraküzaya uğrayamadık
  torbadaki çakıllara baktım şarkısı-beyaz
  benimkilerin üstünde üç tane hilal
  üç tane uzun hilal vardı, upuzun
  siraküza açıklarında bahanesiz bir yaz
  çalkalandık durduk
  
  ayıcılar geçti, mağlup insanlar geçti
  rüyalar darmadağındı şarkısı-beyaz
  sonra dalgalar deldi dile
  sonra bir mavilik aldı her yerimizi;
  nasıl hatırlıyorsan dünyayı
  öyle...
  
  cemal süreya
• mesajına tam cevap verirken bu yazara mesaj yollanamıyor uyarısı aldığım yazar. ara sıra yazılarını da okuyorum. hoş, güzel.