gabriele d'annunzio ^*

• gabriele d'annunzio, (1863-1938)
  şair, yazar, fikir adamı, şavaş kahramanı italyan faşizminin düşünsel altyapısının kurucusu. mussolini'nin fikir babası. risorgimento sonrası italyasının en güçlü figürlerinden biri. dönemin respighi gibi italyan sanatçılarının esin kaynağı.
  http://www.kirjasto.sci.fi/dannun.htm
• dunyayanın görup gorecegi en eglenceli ve matrak fasist tir kendileri. sair, yazar, milletvekili, playboy, pilot, savas kahramani, diktator^* olmustur hayatta. surdugu dolce vita ya para dayanmayinca alacaklilarinda kacip arcachon a siginmis, muzigini claude debussy nin yaptigi le martyre de saint sebastienne muzikalini yazmistir ki bu, onun en fazla sahnelenmiş eseridir. birinci dunya savasi baslayinca ulkesi italya ya donmus, ve havacilikta efsaneler yaratarak ulusal kahraman haline gelmiştir. onun dünya çapında tanınmasına vesile olan olay ise savasin sonunda paris baris konferansi ile italyanlarin bosaltmasi ve hirvatlara vermesi gereken fiume kentini yerel ülkücülerle işgal ederek muttefik guclerini^*** püskürterek burada bağımsız bir devlet kurmasi ile elde etmiştir. burada italyan fasist sisteminin ilk örneğini uygulamis kendini de duce ilan etmiştir. roma yi "yabanci devlet baskani" sifati ile ziyaretinde ise kent üzerinde uçarken bir kese kagidi dolusu havucu kentin uzerine boca etmiştir. kurdugu italian regency of carnaro devleti, rapollo antlasmasini hiçe sayip italyaya savas ilan edip de, 18 ay sonra italyan donanmasinin bombardimani sonucu yıkılınca da hiç bir sorusturma ve kovusturmaya uğramadan bavullarini alip garda golu kıyısındaki evine cekilmiş, yazmaya devam etmiş ve italyan royal academy sinin başkanlığına seçilmiştir. 1938 de ölünce de mussolini tarafindan devlet töreni ile defnedilmiştir.
• estetik düşkünü, nietzsche ci kahraman ahlakına ve milliyetçi lirizme sahip yazar
• (bkz: dekadantizm)
• çükünü yalamak için omuriliğini kısaltan adam.^*
  (bkz: cennetin dibi)
• italya'nın dante'den sonraki en büyük şairi olduğu söylenir.
  
  italya'nın ulusal birliğini tamamlamasının ardından (bkz: risorgimento) milliyetçilik, ulusalcılık (adına her ne derseniz deyin) akımının yükselişte olduğu 19yy sonları 20yy başlarında yaşamış şair, birinci dünya savaşı'na katılmış, hatta bir aralar avusturya-macaristan imparatorluğu'na bağlı kalan trieste'yi çevresine topladığı kişilerle işgal ederek, italya'ya bağlamak üzere alternatif bir devlet kurmaya çabalamıştır.
  
  yine aynı dönemlerde türk kimliğinin yerleştirilmesi hususunda örnek alınan kişilerden biri olmuştur. dönemin türk aydınları tarafından örnek alınan bir kişi olur d'annunzio. ilk başta trablusgarp savaşı ile kendisine karşı olan ilgi olumsuz yöne dönmüşse de, birinci dünya savaşı sonundan cumhuriyetin kurulmasına kadar geçen süre içerisinde italyan işgalinin ılıman geçmesiyle dönem aydınları tarafından sevilen bir kişi olur.
  
  bu dönemler yine türk kimliğinin genç cumhuriyete yerleştirilmeye çalışıldığı vakitlere denk gelir.
  
  kendisinin ölümünün ardından, faşist mussolini'nin yayılmacı politikasında yine kendisiyle paralel görüşlerdeki d'annunzio'dan feyz alması, ve bu politikanın "akdeniz'i italyan gölü yapmak" ayağının türkiye için de tehdit oluşturması sebebiyle, d'annunzio'nun ülkemizdeki itibarı sarsılır ve daha sonra da söner.
  
  günümüzde ülkemizde hemen hiç tanınmayan italyan ulusalcısı bir şairdir gabriele d'annunzio. adına, salo' tepelerindeki "il vittoriale degli italiani" adındaki zafer meydanı denilebilecek yerdeki mozolelerden en büyüğü yaptırılmıştır.
• "bana ölmenin asil bir şeklini gösterin.
  güzellik,
  attığım son adımın altına tüllerinden birini sersin.
  kaderimden yalnız bunu diliyorum."
  
  bu şiir onun diye kalmış aklımda ama emin değilim.
  
  bir de ne var m.emin yurdakul'un 1928 tarihli ve eski yazı "dante'ye " başlıklı bir kitap var, ahmed ihsan matbaası istanbul. bu oniki sayfalık bu küçük kitap d'annunzio ithaflıdır.
• ölmeden önce son sözleri " sıkıldım.." olmuş.
  
  bütün hikayenin tek kelimelik özeti gibi di mii?
• şu sıralar ölümün zaferi (bkz: ıl trionfo della morte) kitabını okuduğum yazar. kitabı sadece doruk yayınlarından bulabildim fakat maalesef ki çeviri çok kötü. gayretle kitabın bütününü merak ettiğim için okumaya devam ediyorum.
• elimde 1928 yilindan kalma osmanlica cevirisi eseri var. kitabin basindaki onsozun 2 sayfasini 2 gunde okudum. ( uzun oldugundan degil, simdilik yavas oldugumdan.) eserinin adi ölümün zaferi.cevirinin yapildigi yillarda bayagi populermis.