cenaze namazı ^*

• belki inananlar için bir anlamı var, huzur duyuyorlar, ama tatbik ve içerik bakımından hayatımda gördüğüm en saçmasapan şeylerden biri. erkekler tabutun başına toplanıyor (kadının sevdiği ölmedi ya sanki) 'er kişi niyetine' bilmem kaç tane sağa sola dönerek allahuekber, 'hatun kişi niyetine' yine allahuekberler vs.
• sübhaneke'yi okurken "ve teala ceddük"'ten sonra -ve celle senaük- dememiz lazımdır...
• ayakta kılınan, secdeye varılmayan tek namazdır.
• olur da işiniz düşerse (bkz: buyrun cenaze namazina).
• sıkıcıdır, cemaat özgün olamaz, hep birlikte merhumun en sevdiği bozlağı söylemez mesela, biri çıkıp tek tek seviştiği insanların isimlerini saymaz, cemaat spektaküler davranamaz... "iyi bilirdik" demekten öteye bi şey denemez.
• zor bir olay değildir, etrafa bakmak ve taklit etmek suretiyle yapilinabilinir...
• tamamen oluye saygi ve dua niteligindedir.namaz degildir.cunku namazin icindeki farzlar vardir ki: kiyam,kiraat,ruku,sucud,son oturus.bunlardan birinin yapilmamasi o fiili namaz olmaktan cikarir.cenaze namazinda ruku,sucud ve son oturus farzlari uygulanmamaktadir.dolayisiyle namaz olma hukmu de yoktur.
• ayrı ayrı saf tutsalar da, kadınlarla erkeklerin birarada kılabildiği tek namazdır...
• cenaze sahibi için kafa sikici bir törendir. bir cami avlusunda toplanmış insan topluluğu bu kişilerin gözünün içine içine bakarlar. orada burada ağlayıp sızlananlar vardır, daha bir kafa siker bu. oldukça baymış bir şekilde arapça dualar okuyan imam insanın içine korkunç düğümler atar, morali iyiden iyiye bozar.
  gereksizdir, bozuk olan kafayı daha da bir bozar, geleneksel kişiler "hep beraberdik, destek oluyoruz hede höde" deseler de bu tamamen yalandır.
  hatta "ooo, seveni çokmuş cenaze namazı şu kadar bu kadar kalabalıktı" gibi kafa bozucu muhabbetlere neden olan toplu eylemdir.
• cenaze namazının en önemli ritüellerinden biri de cenaze musalla taşında yatarken birinin sürekli cenazenin başında beklemesidir.tabi bu durum aşağıdaki gibi yanlış anlamalara sebep olabilir.
  -olay amcamın cenaze töreninde geçmektedir.1 gün önce hakkın rahmetine kavuşmuş olan amcamın başında ondan 9 yaş küçük olan diğer amcam beklemektedir.bu arada insanlar yavaş yavaş saf tutmaya başlamaktadırlar. kadınlı erkekli herkes amcamın ölmeden önce uzun bir dönem acı çektiğini bildiği için ister istemez içlerinden allah kurtardı sözünü geçirmektedir.bütün bu hengamenin içerisinde 32 yaşındaki ablamın anlamsız anlamsız musalla taşının başında beklemekte olan amcama baktığını gördüm.ve şu diyalog gelişti.
  ben-abla hayırdır nooldu?
  abla-ya şey merak ettim amcam niye cenazenin başında bekliyor.
  ben-ya ne biliiim beklenir işte adetten herhalde ölüye saygı vs. vs.
  abla-nasıl yani?
  ben-adet işte
  abla-emnin misin?
  ben-nasıl yani?
  abla-şimdi bu kadar insan buraya toplanmış tabutta yatan amcam bir anda ayılırsa buraya gelen bu kadar insana ayıp olacak.
  ben-hö? eeee?
  abla-işte diğer amcam o ayılırsa kafasına odunla vurup onu bayıltmak için mi bekliyor? veya ayılırsa kaçmasın diye filan olmasın mı?
  ben-hö ne diyon huhahahah
  bu arada benimle birlikte ablam halalalarım annem ve cemaatten kayda değer bir topluluk gülme krizine girdiler.tabi bütün bunların cenaze namazında ve caminin avlusunda olduğu düşünülecek olursa olayaın abukluğu netleşiyor.bu gülme krizinden sonra demin gülmekten yarılan insanlar 5 dakika içersinde ağlama krizi içinde görmek hayatın abukuluğu ve sinir bozukluğunun adamı cenazede bile güldürebileceğine iyi bir örnek oldu.