bizi bir ettim

• fırtına önce koktu
  sonra geldi çöktü tepemize
  hava birden soğudu
  sonbahar kulak verdi sesimize
  
  ben şöyle bir döndüm, dolandım
  bir şarkı kadar ıslandım
  sen elinde poşetlerle bir an onu gördün sandın
  öteki yatağın köşesine kıvrılmış
  yastığını akşamdan ıslatmış
  
  hep yanlış yerlerde elimiz kolumuz
  "yaşamasak daha iyiler"de düşümüz
  doğrunun yanlıştan ayrılmadığı vakitlerde hapsolduk
  birbirimizle çarpışır dururuz
  
  (bkz: dilan balkay)