bini

• kapı, pencere, dolap kapaklan kapandığında kalan aralığı örtmek amacıyla kanatların kenarına çakılan ve osmanlı döneminde çoğunlukla bezemeli olan çıta. özellikle kündekari kapaklarda boydan boya aynı biçimde devam ettirilmeyip farklı kesitlerin geçiş bölgeleri ve ön yüzüne, pahlı ya da eğrisel oymalarla oluşturulan ilginç bezemeler yapılmıştır.
• (bkz: binmek), binici, binit, binek
• şapkalı olunca bînî: (farsça) burun demekmiş..