biat etmek

• birinin egemenliğini tanımak, kabul etmek.
• (bkz: ssg ye biat etmek)
• askerde istesen de istemesen de^* yapmak zorunda kaldığın eylem. (bkz: emre itaatsizlik)
• türkçe bilgi sitesinde d ile yazılan ama tdk da doğrusu t ile yazılan fakat google aramalarında yurt genelinde her iki şekilde de kullanıldığı görülen eylem.
  
  t yada d sonuç olarak bir kimsenin egemenliğini tanımak. osmanlı imparatorluğunda padişah ölünce tahta geçecek oğlunun devlet yönetimindeki etkili gruplarca kabul ve tasdik edilmesi gibi.
  
  http://www.turkcebilgi.com/biad/nedir
  (bkz: herkes yanlış yaptığında doğru olabilen durumlar)
• (bkz: biat)
• düşünce tembelliğinden kaynaklı toplumsal bir hastalık
• başbakanın yalanlarının bir bir ortaya çıkmasından sonra bile hala o yalanlara körü körüne inananların yaptığı eylemdir.
• (bkz: eminem)
  (bkz: rap god)
  (bkz: abi napıyosun sen)
• türkiye'de özellikle muhafazakar kesimde belirgin bu olay. bence bu aşırı saygıdan kaynaklanıyor ilk başta ardından da mahalle baskısından. hayatımın yaklaşım 5-6 senesi dini gruplar içinde geçti. hiçbir zaman bir cemaat mensubu, üyesi olmadım. olamadım çünkü malesef olamayacak kadar dik başlı, hırslı biriyim. bu aynı zamanda, bana göre başkasının kendisi hakkında ne düşündüğünü önemsemeyen, hiçbir dedikodu yapmayıp yanında yapılmasına izin vermeyen, gözlerini bile haramdan sakınan anlamındaki ihlaslı bir müslüman olmamı da engelliyor ne yazık ki. her neyse beni boşverelim konumuza dönelim. bu kadar çok övdüğüm olmak istediğim ihlaslı müslüman olarak tabir edebileceğim tanıdıklarımda da bu biat kültürü var nedense. işte ben bunun sebebini saygılı olmalarına bağlıyorum.
  
  o kadar saygılılar ki, o kadar başkalarının hatalarını yaymamayı geç, göörmemeyi tercih ediyorlar ki, o kadar kendilerini hep iyiye hep güzele kanalize ediyorlar ki dini anlamda kendilerinden daha bilgili olduklarını düşünenlere körü körüne bağlanıyorlar. bunu saflıklarına tabiri caizzse salaklıklarına yoramıyorum malesef. temiz kalpleriinin bir sonucu olarak görüüyorum.
  
  zamanla da bu, o saygı duyulan ilgili kişinin kendini büyük görmesine neden oluyor. o da insan sonuçta, onun da hataları olacaktır. ister kabul etsinler ister etmesinler ama muhafazakar camiada bu kültür gereğinden fazla var. bunda ataerkil yetişme tarzının da etkisi var. büyüklerin yanında ayak uzatılmaz, sakız çiğnenmez, bağdaş kurulmaz şu yapılmaz bu yapılmaz vs etkisi yani. az evvel yeni şafak gazetesini okuyordum. hayrettin karaman'ın resmini görünce aklıma geldi de ondan yazdım bunca yazıyı. adamın resminde bir ağırlık var belki yanlış düşünüyorumdur bilmiyorum ama mesela hilal kaplan'ın onunla konuşmasını hayal ettim bir an. karşısında rahat konuşamadığını rahat davranamadığını düşündüm. bir ayşe arman beklemiyorum elbette ama amaaan neyse... fetullah gülen cephesi de aynı. işte bu yüzden ben (bkz: somuncu baba/4) tarzındaki evliyalara hayranımdır. birisi gerçekten büyük bir alimse, evliya mertebesine çıkkmişsa ya da o seviyelerde görülüyorsa buna müsade edeceğini sanmam ben.
  
  raad olun. ben raadım.
• birinin egemenliğini sorgusuz kabul etmektir.