beni fark et

• birçok öfke patlamasının, birçok küslüğün, birçok içe kapanışın, birçok intiharın ana teması.
  
  "ben şimdi ne yapsam, ben şimdi ne yapsam kaç kere yalnız
  hem bunu kaç kere söylemek, ne türlü söylemek adına
  eskimiş fırçalarda, kırılmış şişelerde, tozlanmış ilac kutularında
  okunmaz kitaplarda, uzaksı giysilerde, çocuksuz avlularda
  anlamsız kahvelerde, bir yolun çok ucunda, asılmış koyun butlarında
  ben şimdi ne yapsam, ben işte ne yapsam kaç kere yalnız
  kaç kere yalnız,ama kaç kere yalnız, gene kaç kere insan olmalarımla."^*
  
  çoğumuz birbirinin iyi kötü haberlerini internetten takip edip, anca uplayarak veya likelayarak ya da smiley ile alaka gösterdiği için, yüz yüzeyken bile bir gözü telefonda olduğu için... sadece yalnızlığını büyütüyor muhatabının.
  
  "ah, kimselerin vakti yok
  durup ince şeyleri anlamaya..."^*
  
  dikkatle ve yakından eğilip bakmazsan birine, bilemezsin ki içinde neler olup bitiyor. arkadaşlık dostluk, aşk oysa birini umursamak değil mi, o sana söylemeden sezmek derdini?! facebook statüsüne yazmasını beklemeden, beklemeden delirmesini, ölmesini.
  
  "aralarından geçiyorum
  hiç kimse el-ele değil
  herkes kendine dönmüş diyorum.
  birkaçının içine bakıyorum
  hiç kimse kendisiyle barışık değil.
  
  herkese kendimi anlatıyorum
  kime kendimi anlatsam şaşırıyor
  kendimi kime anlatacağım şaşırıyorum
  hiç kimse ilkin kendine alışık değil."^*
  
  kendileriyle öyle meşgul ve dolular ki başkasına yerleri yok. onlar için birine karşı sorumluluk ekstra yük. insan olan yerleri nasır tutmuş, hissetmiyorlar. maddi başarılar, sanal muhabetlerle dolmayan boşluklarında kaybolup gidiyor duygular. oysa "insan sevdikçe iyileşiyor"^*