• kapımı çalıp durma ölüm,
    açmam;
    ben ölecek adam değilim.

    alıştım bir kere gökyüzüne
    bunca yıllık yoldaşımdır bulutlar.
    sıkılırım,
    kuşlar cıvıldamasa dallarında,
    yemişlerine doymadığım ağaçların,
    yağmur mu yağıyor,
    güneş mi var,
    farketmeliyim
    baktığım pencereden.
    deniz görünmeli çıksam balkona.
    tamamlamalı manzarayı
    karlı dağlara sürülmüş tarlalar.
    ekmekten olamam doğrusu,
    nimet bildiğim;
    sudan geçemem,
    tuzludur teneffüs ettiğim hava.
    ya nasıl dururum olduğum yerde,
    öyle upuzun yatmış,
    iki elim yanıma getirilmiş,
    hareketsiz,
    sükûta râmolmuş;
    sanki devrilmiş bir heykel?
    eller mi ne der sonra bana?
    soğumuş kalbime ne cevap veririm?
    utanmaz mıyım ayaklarımdan?

    kalkmalıyım,
    dolaşmalıyım,
    sokaklarda,parklarda.
    el sallamalıyım
    giden trenlere,
    kalkan vapurlara.
    bilmeliyim,
    gölgelerin goyundan,
    saatin kaç olduğunu.
    islık çalmalıyım.
    türkü söylemeliyim
    yol boyunca,
    keyfimden ya hüznümden.
    geçmiş günlerimi hatırlamalıyım,
    dalıp dalıp akarsuya,
    hayaller kurmalıyım,
    güzel geleceğe dair.
    yanımdan geçenler olmalı,
    selâm almalyım;
    robenson'u düşünmeliyim,
    garipliğini;
    şükretmeliyim
    insanlar arasında olduğuma.
    nedir ki eninde sonunda ölüm?
    ayrı düşmek değil mi aşinalardan?
    kapımı çalıp durma ölüm,
    açmam;
    ben ölcek adam değilim.

    cahit sıtkı tarancı
  • ölüm temalı şiirleriyle tanıdığımız ve bu konuda eşsiz şairlerden olan cahit sıtkı tarancı nın yaşamın değerini anlattığı şiiri.

    ölümü anlatıyorsanız, yaşamı anlatıyorsunuzdur bir yerde.
    yaşama sevincinden bahsediyorsanız, bir köşesinde ölüm vardır kelimelerin.
    koyusundan bir mizah ile birşeyler yazıyorsanız, hüzün el sallayacaktır birazdan kaçınılmaz olarak.

    ölüm-yaşam/mizah-hüzün.
    kardeştir bunlar.
    iki ikiz, dört kardeş yani.

    ayrı yumurta ikizidirler.
  • nedir ki eninde sonunda ölüm?
    ayrı düşmek değil mi aşinalardan?

    diye sorarak içimize öküz oturtan şiirdir. yıllardır uzak durduğum cahit sıtkı tarancı kitabını tekrar gün yüzüne çıkarma sebebi olmuştur.
hesabın var mı? giriş yap