ayiklama ^*

• gülten akın şiiridir.
  
  sokulurlar dalgınlığa, gövdeleri ıslak
  sayısız kolları yapışkan
  onlar gizlice çoğalırken
  ne çıkar ayıklamaktan
  
  getirip yığıyor rüzgar
  bir yandan, bir yandan, bir yandan
  şaşkın ellerimle, yorgun ellerirole
  ne çıkar ayıklamaktan
  
  saçları kollamalı bir yandan
  yüzleri kollamalı bir yandan
  sıkıntııyı kollamalı bir yandan
  bu bir avuntudur, yoksa
  ne çıkar ayıklamaktan