angerona

• roma mitolojisinde sıkıntıyı gideren, hüznü savuşturan ve güneşin yeniden karanlığa karşı hakimiyet kurmasını sağlayan tanrıçadır. dudakları önünde sus işareti yapan parmağıyla resmedilir. antik yazarlar angerona'dan fazla bahsetmese de roma şehrinin koruyucu tanrıçası olarak mitolojide önemli bir yere sahiptir. gizemlidir ve kendisi adına sergilenen ritüelleri anlamak için karşılaştırmalı mitoloji prensibinden yola çıkmak gerekiyor.
  
  öncelikle adı -ona ile biten tüm küçük tanrılar gibi bir süreçi, bir geçişi simgeliyor. abeona gidenlerin (babaevinden ilk kez uzun yola çıkanların), adeona gelenlerin yolculuk süreçlerini, geçiş anlarını kolaylaştırır mesela. angerona ismini ise "angitudo" (sıkıntı, üzüntü) ve -ona ekinden yola çıkarak "sıkıntıyı geçiren" olarak çevirebiliriz.
  
  angeronalia adlı kutlamaların 21 aralık tarihinde gerçekleştiği düşünülürse, angerona'nın sol invictus ve diğer gündönümünü simgeleyen tanrılar mertebesinde olduğu görülür. yani sıkıntıdaki dünyayı, karanlıktan çıkış sürecinde destekler; güneşin karanlığı yenmesine yardımcı olur.
  
  bu bağlamda neden suskun ve bu kadar gizemli olduğunu, hint-avrupa ailesindeki bir diğer mitoloji olan iskandinav mitolojisinden anlayabiliriz.
  
  tıpkı angerona'nın güneşe yardım ettiği gibi iskandinav mitolojisinde bilge tanrı vidarr da, zincirinden kurtulan kurdun (bkz: fenrir) yuttuğu dünyayı karanlığa sürüklenmekten kurtarır. fenrir'in güneş ve ay ile birlikte başta odinn olmak üzere diğer tanrıları da yutmasına karşılık vidarr, suskunluğu ve yüksek meditasyonuyla dünyayı tekrar aydınlığa kavuşturur.
  
  angerona'nın suskunluğu, sıkıntıyı gidermekte bir araç olarak, sabır olarak algılanmalı.
  
  (bkz: karşılaştırmalı mitoloji)