allahkahrbela

• yeni yazar adaylarından. buna da şimdiden hoşgeldin diyelim.
  
  allah ne kahr belan varsa affetsin, hay karimba, sana kolay gelsin...
• altinci nesil yazar
• entrylerine bakarakdan cok fazla almanca porno izlemis oldugunu tahmin ettigim yazar.
• bikinisinin kendisine çok yakıştığını müşaade ettiğim yazar. hey yavrum, maşallah!!!
• (bkz: sözlük yazarlarının çocukluk dönemleri/#5020740)
• her saat kahvalti edebilen mülayim bünye.
• zagor okurken sık sık karşılatığım, kafam basmaya başladığından beri ingilizce esasının goddammit olduğunu tahmin ettiğim söz öbeği.
• insanların işine duyduğu saygıyı,dürüstlüğünü kişiliğine değil de ırkına bağlayan altıncı nesil sözlük yazarı.
• online ortamlar ve ilişkilerin yaşamıma kazandırdığı en önemli hazinelerden biri. bugün bir de baktık ki, olmuşuz 6 yıllık dost. şiirle başlayan bu dostluk yolculuğunda zaman zaman puşkin'in güncesi, bazen bukowski, biraz john lee hooker, istavrit, rakı, kurufasulye pilav, esnaf lokantaları, konserler, misafirlikler, çok şey yaşandı, çok şey irdelendi ve hepsi de bol çeneli, sohbetli...
  
  aslında belki de bambaşka kişiler olmalıydık. nette birbirimize rol kesmeden bunu anlamıştık. kim bilir belki bir deniz kıyısında, daha küçük yerlerin insanları olsak çok daha mutlu olacaktık. komşularımız, müdavimi olduğumuz bir kahve, muz ağaçları, bir kayık ve bol zaman yaşamaya ayrılan. biriktirmeye ve birikimleri yazmaya ayrılacak. bir eser vermeye yetecek uzunlukta bir ömrümüz olacaktı. belki hala olabilir bunlar.
  
  kot, bot, sırt çantası ve serserilik günleri geride kalmış olsa da seni seviyorum serseri.
• her zaman basımızın üzerinde yeri olandır. cogu unutulmus inceliklerin arkasından cıkan. bir kenti geride bırakırken, geride bırakılmayacagı kesin olan. büyüyen bir kentte küçülmekteyken insan, ihtiyaç duyduğu bir insan. bir dost, güzel insan, en iyisinden aile.
  
  çok konusurdu bazen, surat asardım. bazen susardı, susmasından korkardım. "mühendis hırkası" bu diye dalga geçerdim en sevdiği hırkasıyla, üsürdüm sonra, bana verirdi hırkasını. bavulları bende dururdu, simdi aldı. ama hırkası bende kaldı. parasi neyse veririz diyemeyiz. hayır...
  (bkz: borcum borc ne oderim ne inkar ederim)