acephale

• georges batailleve arkadaşlarının 1936-1939 yılları arasında, 4 sayı çıkardığı dergi. (acephalic: başsız gövde)
• amerikalı, folk black metal grubu, 2005 yılında mord und totschlag adlı bir albüm çıkardılar,
  
  kadrosu da şu şekildedir;
  
  set sothis nox la: guitar & vocals
  bloody rich: drum
  liz abyss: bass & vocals
  borkthraldrazil: guitar
  markus wolff militaristic: drum (militar drum)
• blanchot, itiraf edilemeyen cemaat kitabında, acéphale ile ilgili şunları söylemiş:
  
  " acéphale kendi cemaatine bağlı kaldı. acéphale'e katılanlar, bu cemaatte yer aldıklarından emin değildirler. cemaat hakkında konuşmadılar veya sözlerinin mirasçıları hala sıkı sıkıya bağlı kalınan bir ihtiyatla davranırlar. yazmış olanları çok uzun süre sonra bile hala allak bullak eden bir cimle hariç, bu isim altında yayımlanan metinlerden cemaatin kapsamı ortaya çıkmaz. cemaatin her bir üyesi sadece tüm cemaat olmakla kalmaz, aynı zamanda, bütünlüklü olarak var olma amacı gütmelerine rağmen zorunlu sonuçları zaten daha baştan içine düşmüş oldukları hiçlik olan varlıklar toplamının şiddetli, uyumsuz, parçalanmış, güçsüz cisimleşmesidir. her üye, ilişki haline gelinceye kadar kopmak için doğrulanmak ihtiyacı duyan ayrılığın mutlaklığı yoluyla grup oluşturur; bu ilişki, her türlü ilişkiyi dışlayan öteki mutlaklarla mutlak ilişki ise paradoksal, hatta çılgıncadır. nihayet –bu ayrılığı anlamlandıran- “sırrı” ancak ölerek ölümü verebilecek olandan ölümü kabul etmeye hazır, rıza gösteren bir kurbanın kurban edilmesinin gerçekleşeceği ormanda doğrudan aramamak gerekir. akla hemen ecinniler ve dramatik olaylar örgüsü gelir, bu olaylar boyunca, fesat grubu, aralarındaki bağları güçlendirmek için, bir kişi tarafından işlenen cinayetin sorumluluğu herkes için ortak olan ve herkesin bir olarak kaynaşacağı devrimci bir amacın ardından koşarak egolarını koruyan herkesi birbirine bağlamaya yönelmişti. herhangi bir baskıcı düzeni yıkmak için değil, yıkımı başka bir baskı düzenine yöneltmek için uygulanmış bir kurban etme parodisi.
  
  acéphale cemaati, her üyesi sadece grubun değil tüm insanlığın sorumluluğunu taşıdığı ölçüde, sadece iki üyesiyle tamamlanamıyordu, çünkü cemaatte herkesin eşit ve tam bir payı vardı ve herkes kendini massada’da olduğu gibi, cemaatin cisimleşmekten geri kalmadığı hiçliğe yuvarlanmak zorunda hissediyordu. saçma mıydı bu? evet, ama sadece saçma olmakla kalmıyordu, çünkü bu grubun yasasına da kesintiye uğratmak demekti, grubu, kendini aşan şeye- bu aşkınlığın grubun aşkınlığından, yani grubun tekilliğinin mahremiyeti olan dışarıdan başka bir şey olmaması koşuluyla –maruz bırakarak kurmuş olan yasayı kesintiye uğratmak demekti. başka deyişle, cemaat, kendini örgütleyerek ve kurban etmeye dayalı bir ölümü icra etme projesini benimseyerek, eser yaratmaktan- bu bir ölüm eseri, hatta ölüm simülasyonu olsa da- vazgeçişinden vazgeçmiş oluyordu. ölümün en çıplak imkanı içindeki (“cellat” bıçakla kurbanının boğazını keserken, aynı anda, kurban da “cellat”ın kafasını uçurur”) imkansızlığı, en edilgen edilgenliğin yüceltilmesinin kendini göstereceği yasak eylemi mahşere kadar erteliyordu."
• prokrustes'i, onun yatağını, oradan nietzsche'yi, tanrı'yı öldürüşünü, sonra yenilişini, haliyle kırkambar zerdüşt'ü düşündüren bir ilk sayı kapağı mevcuttur. '36da, andré masson tarafından çizilen ve vitruvian man'in 'başsız' ve kasıkları bir kafatası ile kapatılmış hâlinden ibaret olan eser en az oluşumun/programın kendisi kadar ezoteriktir.
  
  'varlığı yadsıyıcı değil, tamamlayıcı bir şekilde tahrip ve dağıtma işlevlerini üstlenmek', misyonlarından yalnız biridir.
  
  (bkz: la communauté inavouable)
• kült neşriyat basımlı, halil duranay tarafından hazırlanmış fevkalade bir kitap. bu kendi varlığından bile habersiz cemiyetin mottosu da tabi ki yokluk; yok ediyorlar öyleyse varlar. soyutun somuta direnişi, faşizmin tanrıya eşdeğerliği, niçenin neleri bildiğini, ölünce hükmedileceğini, daha neleri neleri, kimleri kimleri, nedenleri nedenleri anlatan, anlatmasa da atıp tutan bir kitap olmuş. cemiyeti de iyi anlatmış bu arada. tarihsel olarak battaile'in bu dergiyi ve cemiyeti havalandırmadaki nedenleri çok manidar. gerçeküstücülüğe karşı gelmek yabana atılmamalı.
  
  neyse ben anlatmıyım, alın okuyun, herkese tavsiyedir.
  
  'kurbanın başı kesilirken, aynı anda kurban, celladın kafasını uçurmayı başarmış' bir cemaatten bahsediyoz.
• üyelerinin, üye olduklarından habersiz olduğu cemaatin (farklı bir manada) yazın alanındaki bataille çıkışlı dergi. kült neşriyat basımıyla aynı isimde halil duranay'ın güzellemesi de mevcuttur.
  
  "baş(otorite) hiyerarşisi altındaki uzva başı kesmesi için emir verir." *özyıkım.
• mecmua olarak.
• acephale, adorno ile horkheimer’in 19139’da aydınlanmanın diyalektiği‘ni yazmaya başladıkları yıl son ve beşinci sayısının çıktığı, benjamin ve lacan’ın dahil olduğu (kadroya bak), bataille’in bir grup radikal solcuyla birlikte ikinci dünya savaştığının şafağında, 1936’da kurduğu ve faşizme karşı direnişin simgesi olarak kesik baş mitosunu kurguladığı derginin adı. dergi aynı zamanda yasadışı bir örgütün yayın organı. katılımcıların hiçbiri sessizlik yeminini bozmadığı için derginin yayınları dışında herhangi bir şey bilmiyoruz. (ölüm terbiyesi). a-cephalos, başsız gövde anlamında. yunanca.
• halil duranay'ın derlemesinde kendi girizgahı, bataille'ın asefal üzerine iki yazısı ve dergiden çeşitli şahıslara dair seçme maddeler bulunur.
  
  yazılarda genel bir memnuniyetsizlik havası ve entellektüel birikimin dağınık ve iddiasız ifadeleri var. iyi bir gözlem yeteneği ve hayalgücü seziliyor. her açıdan felsefi birikimin ağırlığı ve modernitenin yeni dizilen çarkları arasında sıkışmışlık görülmektedir. etkilendikleri,etkiledikleri ve kendileri arasında bu fikirlerin uzantıları olduklarını iddia edebilecek kadar güçlü organik bir bağ yok gibi gözüküyor. nietszche'nin ölümü ile bu ekibin doğumu dönem olarak örtüşür.
  
  ayrıca bazı çözümlemeler için:
  
  keywords: kurban, ayin,cephalophore, kali,özgürlük,tanrının ölümü, medeniyet