aşkla sana

• arkadaş özger'in en güzel şiirlerinden biri...yıllar önce grup yorum da bestelemiş, ve kanımca, kendilerini de aşan bir iş yapmışlardı...
  
  "...
  alnını
  dağ ateşiyle ısıtan
  yüzünü
  kanla yıkayan dostum
  senin
  uyurken dudağında gülümseyen bordo gül
  benim kalbimi harmanlayan isyan olsun
  şimdi dingin gövdende
  uğultuyla büyüyen sessizlik
  birgün benim elimde
  patlamaya sabırsız mavzer olsun
  
  başını omzuma yasla
  göğsümde taşıyayım seni
  gövdem gövdene can olsun
  
  söyle bana ey
  ölümün açıklayıcı pervanesi
  hangi yavru tek başına yiğittir
  hangi yangın bir başına söndürülür
  ah herkes susuyor
  hiçkimse bilmiyor içimin yangınını
  ah herkes mi susuyor
  kalbimi kalbine bağladım dostum
  ah herkes mi susuyor
  kalbi kalbimize benzeyen dostlar
  bir çarmıh gibi bırakıyorken kendini dünyaya
  hayatın ateş renkli kelebekleri
  bir bir tutuluyorken korkunç koleksiyonlar için
  ah herkes mi susuyor
  
  bağırsam içimdeki dehşeti
  hırsım deler mi toprağı
  beni
  acısıyla onduran
  dostumu
  aşkla vurduran hayat
  sana
  yaşananla harlanan bağrımın sevdasını akıttım
  dünyanın yeni baharına
  çatlarken kadim güneş
  bağrım delinirken fidanların kanıyla
  anamın doğurgan karnıdır diye
  sevgilimin sütlenecek göğsüdür diye
  dostumun üretken gülüdür diye
  sana bağlandım
  sana sarıldım
  
  beni umutsuz koma
  tarihle avutma beni
  çünki aşkla sınanmışım sana
  sana yangınla, suyla, ateşle
  ölümle, yaprakla, şiirle sınanmışım
  ey yaşarken kanayan acı
  şimşekli gök, tufan, kan fırtınası
  uçurum kıyısında hızla büyüyen ot
  yapraksız bir ölümün anısı için
  körpecik kuzuların derisi için
  beni tarihle avutma
  umutsuz koma beni
  
  akıtsam deliren sevdamı
  köpürür mü hayatı besleyen su
  ey benim
  yedi başlı kartalım
  her başını
  bir dağ başlangıcında koyanım
  senin
  böyle diri bir akarsu gibi kıvrılan gövdendir
  bizim aşkımızı solduranların korkusu
  çünki elbette bir su
  kendi akacağı toprağın sertliğini bilir
  ve suyun gövdesiyle yırtılınca toprak
  artık ırmak mı ne denir
  işte devrim
  ona benzer bir akışın hızına denir
  
  yarın ne olur bilirim ben
  bahar gelir, otlar büyür
  ölüm de yapraklanır
  bir dağ bulur uzun uzun bakarım
  bir çam ağacı gölgesi
  güzel kokular veren
  bir damla güneş görünce
  sana da gülümseyeceğim yarın
  
  şimdi senin uzanıp yattığın otlarda
  yarın yeni bir yeşillik büyüyecek
  ..."
• arkadaş zekai özger'in, arkadaşı olan hüseyin cevahir'in öldürülmesinden bir yıl sonra, onun anısına yazdığı rivayet olunan şiiri.
• hrant dink'in cenazesinde okunan bu şiir, behzat ç. 10. bölümde de okundu. bu bölümün senaryosunu yazan emrah serbes (ki reyiztir kendisi) behzat ç.'nin uyarlandığı son hafriyat kitabına rakel dink'in konuşmasından bir alıntıyla başlamıştı. dizinin önemi bu özelliklerinden de kaynaklanmakta.
• behzat ç. bölüm 10'dan; http://www.youtube.com/…ailpage&v=rr4j_bziob4#t=159
  
  ekleme: niyeyse linki veremedim, dk 2 sn 39'a gidin.
• (bkz: alnında dağ ateşi)
• ahmet kaya da söylemiş;
  
  http://www.youtube.com/watch?v=w8b_2lbb3uy
• öyle bir aşkı anlatır ki içinde dostluk barındıran;
  "başını omzuma yasla
  göğsümde taşıyayım seni
  gövdem gövdene can olsun"
  
  (bkz: isyan olsun)
• arkadaş zekai özger'in ölümünden sonra yansıma dergisi'nin temmuz 1973 sayılı basımında yayımlanmıştır.
  
  bu şiir 1971'de maltepe'de mahir çayan'la kuşatıldıkları evde öldürülen hüseyin cevahir için yazılmıştır. hüseyin cevahir, arkadaş zekai özger'in de arkadaşıdır. bu eşber yağmurdereli tarafından mart 2011'de bursa 9. tüyap kitap fuarı'nda yaptığı bir panelde söylenmiştir.
• "hayatın ateş renkli kelebekleri
  bir bir tutuluyorken korkunç koleksiyonlar için"
  
  (bkz: helin bölek)
  (bkz: ibrahim gökçek)
• arkadaş zekai özger'in öldürülen dostu için yazdığı, her dizesi hüzünle, her dizesi isyanla dolu, yazılan en iyi şiirlerden. belki de en iyisi.
  
  "bağırsam içimdeki dehşeti
  hırsım deler mi toprağı"
  
  "yarın ne olur bilirim ben
  bahar gelir, otlar büyür
  ölüm de yapraklanır
  bir dağ bulur uzun uzun bakarım
  bir çam ağacı gölgesi
  güzel kokular veren
  bir damla güneş görünce
  sana da gülümseyeceğim yarın
  
  şimdi senin uzanıp yattığın otlarda
  yarın yeni bir yeşillik büyüyecek"