aşa

• ege ve akdeniz bölgelerinde ayşe isminin yaygın ve geleneksel söyleniş biçimi. vurgu tarzı a'şa diye yazıya dökülebilir. hemen yanı başında öteki kaba söylenmiş isim hatma var. başka yerde karşılaştığımı hiç anımsamadığım ayha söylenişi var bir de, yazıya yaklaşık olarak ay'ha- (veya son hece uzatılıp ay'haa) biçiminde vurgusuyla geçirilebilir. bu ayha'yı söyleyen başka kimse değil, hala çadırda yörüklük yapan kıtırımcı veli'ydi, olasılıkla eskil bir gerçek söyleyişin kalıntısıdır. tokat zile acısu köyündeki kadim aleviler anşabacılılar da bu ayha türevini çağrıştıran bir ada sahipler. bizim yörede özellikle çukur çeylen'de ş harfi yerine h harfi kullanma bolluğu/çılgınlığı göz önünde bulundurulunca bu ayha'nın ayşe'den de önce aşa'nın eşdeğeri olma olasılığı epey akla yatıyor.
  
  hakkındaki bir mani aşağı yukarı şöyleydi:
  aşa aş bişiri^*
  damdan daş düşürü
  aşı bişirmeden taşırı
  aşanın bişirdiği yemekler karın şişiri
  
  benim için ayşegül'ün kısaltması ayş, ayşe'nin kısaltması ise aşa'dır (aşa kırsal, ayş kentli).
  
  (bkz: eşe), ayşam
  (bkz: havana/@ibisile)
  (bkz: hosatlı)
  (bkz: eci/@ibisile), anşabacılılar, anşa
  (bkz: gök gözlü/@ibisile)