üzülüp gideri

• üzülmek veya üzülüyor değil, tersine çok arzuluyor^**, uğruna ölmeye razı, ağzının suyu akıyor^*, eriyip akıyor^*, arzudan çatlayacak/parçalanacak gibi sözlerle açıklanabilir bir fethiye yöresi söz kalıbı. yazılı kaydını göremedim, çoğu benzeri kalıp gibi akdeniz şeridi ve göller yöresiyle ortak olabilir. bulgaristan göçmenleri aynı kalıbı kendi özgün eklemeleriyle "üzülüp gideri baa." biçiminde söylüyormuş.
  
  burada heves, fiziksel arzu, iştah kastedilir ve ön plandadır. fedakarlık, değer ancak dolaylı olarak söz konusudur. arzu tatmini peşindeki ego, arzu doyumu umutsuz veya fazla geciktirilecek gibiyse dağılma, çözülme tehdidi altında denebilir. bu hırs kudurmasından ötürü değildir, gerçeği test etme ve korunma minimuma indi, arzuyla yelkenler bırakıldı diyedir. basit bir yiyecek için de kullanılabilir: "bir acılı keklik eti için üzülüp gideriyin." mecazi kullanımında gözümüzün önüne arzu nesnesine el uzattı uzatacak, kavuştu kavuşacak coşkunlukta kişi geliyor. "bizim muza'fer, henife'ye üzülüp gideri, anlamayan yok ki." her şeye karşı ayrımsız üzülüp gideri olmayı bünye kaldırmaz, gök görmedik oluruz, birkaç tane hedef olsa da sınırlı ve belirli sayıda nesneye/kişiye üzülüp gideri olabiliriz.
  (bkz: yeşillenmek)