• iki elim kanda olsa katılacağım tek konser.
    önce shine'ı izleyip david'i rachmaninov çalarken dinlemek herhalde hayatta ender rastlanan bir ritüele dönüşecek.
  • herşeyi anladım da niye perşembe akşamı arkadaşım? niye haftasonu değil? istanbul dışında yaşayan ve hafta içi çalışmak zorunda olanlar niye rach 3 dinlemekten mahrum bırakılıyor? buradan organizasyonu yapanları kınıyorum ve onlara çok kötü laflar hazırladım...
  • bugün sabahtan akşama kadar, tarihi aklıma geldikçe sesli, sessiz çok kötü sövdüğüm organizasyondur. helfgott istanbul'a rach 3 çalmaya geliyor. hayatını değiştireni çalmaya. iyi ya da kötü çalması umrumda değil. tam 12 sene akıl hastanesinde tedavi görmesine neden olan o canavarı* çalmaya bir kere daha cesaret ediyor. bütün gün düşündüm bunları. böyle özel bir konser nasıl oluyor da ''perşembe'' gecesine ayarlanıyor? cidden aklım almıyor bunu. çok yazık çok.
  • ilerleyen yaşı sebebiyle yurtdışı konserleri sona erecekmiş.
    imkanı olup da hala gitmeyenlere duyrulur. sonra vay ben duymadım,vay ben bilmiyodum demeyin.
    ikinci defa da olsa gidilip, double serotonin yapılası konserdir ama , bu ülkedeki asgari ücreti düşününce insanın şeytana uyası da gelmiyor.
    aah işte !!! paranın gözü kör olsun , bi de bizi bu hale düşürenlerin.
  • lütfi kırdar'ı hınca hınç dolduran yüzlerce kişinin ayakta dakikalarca alkışladığı, bu gece 4 kere bis yapan adam, david helfgott.

    dünyanın en iyi piyanistidir ya da değildir, ama hikayesi hepimizi tam yüreğimizden yaralayan bir oka benziyor. sahnede her an o hikayeyi (yüreğimizdeki oku) hatırlatan hareketleri ile kendinden geçercesine piyano çalışı bir araya geldiğinde, sanki dünya üzerindeki diğer tüm piyanistler bir kümede, david tek başına başka bir tanesinde gibi oluyor. onun sihirli görünen parmaklarından çıkan notaları başka parmaklardan duyduklarımızdan ayıracak bilgimiz, kulağımız olmasa bile, david helfgott'un izleyici gözümüzde eşsiz oluşu, çoğumuzun gözlerinin içinde sakladığı geçmişini, (farkında olmaksızın) vücudundaki olası her aynadan, her an, dışarı anlatıyor olması.

    hüzün, umut, gıpta, isyan, hayranlık, acıma. bir geçmişin içinde ne olabilirse..
    aynadan gördüklerim, karmakarışık etti beni bu gece.

    iyi etti.
  • çok güzel bir konser oldu. eylül ayındaki konserlerini kaçırdığıma üzülmüştüm, ama bu sefer ne yapıp edip izledim.

    helfgott'un enerjisi inanılmazdı. alkışlarla çocuk gibi sevinip zıplarken, piyano başına geçtiğinde sanki dünyanın en doğal şeyini yapıyormuş gibiydi. ruhumuzu müziğe doyurdu. güldü, gülümsetti. konser biteli yaklaşık 2 saat oldu ama kafamın içinde hala rachmaninov çalıyor. helfgott'tan canlı dinlemek bir başkaymış. kesinlikle unutamayacağım, çok güzel bir akşam yaşattı bana.

    konserin unutulmazı ise yanlış yerde alkış başlatmaya yeltenen meçhul şahıs oldu. çok utanmış olduğunu tahmin ediyorum, zira helfgott ve şef dahil bütün salonun ilgisi o milisaniye boyunca onun üzerindeydi. neyse, olur öyle... (bkz: senfoni orkestrası konserlerinde alkış sorunsalı)
  • costas tscoclis'in "sanat sanatsa eğer duygular dile getirmez, duygular üretir" lafı tam da helfgott konserleri için söylenmiş. konser sırasında ve sonrasında insanda uyandırdığı duyguları tarif etmek gerçekten çok güç. yığınlar halinde insanlar çıkarken sanki herkes toplu bir seanstan çıkmış ve huzur bulmuş gibiydi. helfgott konserini dinlemek orjinal bir tabloyu müzesinde canlı görmek gibi... tabi bu konseri bu kadar zengin ve keyifli yapan bir unsur da helfgott'a eşlik eden istanbul devlet senfoni orkestrası... sergey rahmaninov'la adeta istanbul'a baharı getirdiklerini hissettim. toprağın altındaki filizlere, nisan yağmurlarından sonra çıkan gökkuşağına, bahar sabahları uyanınca insanı capcanlı yapan gökyüzüne dokundular notlarıyla....
    emeği geçen ve vesile olan herkese teşekkürler !
  • iyi ki yapmışım dediğim sayılı şeyden biri oldu benim için. belki çok daha başka konserlere gidilebilir, belki de farklı bakış açılarına göre çok daha başarılı piyanistler dinlenebilir. ama benim için (ve hissettiğim kadarıyla birçok kişi için) birçok nedenden dolayı unutulmaz bir deneyimdi bu konser. çünkü çok başka bir adammış david helfgott. anlatmak zor ama kocaman bir adamın bedenine hapsedilmiş küçük bir çocuk gibi sanki. yaptığı şeyi bu kadar iyi yapıp da, o yaptığı şeyin kendine bu kadar iyi gelmesi ve onu aynı zamanda bu kadar beter etmesi. hem zehri hem panzehri olması... çalmaya başlayınca sadece parmaktan ve pianodan ibaret olması...

    kocaman gülümsetirken ağlamamak için de zor tuttum kendimi. karmakarışık etti beni de. iyi de etti. o kadar katıldım ki okuduğumda, çok güzel özetlemiş angelic smile. eline sağlık. (bkz: #18717322)
  • konser kayıtlarımdan david helfgott - s.rahmaninof 3 no.'lu konçertosu :

    http://www.facebook.com/…o/video.php?v=486986274450
hesabın var mı? giriş yap