iznik

• masaya biri yumruğunu vurmuş, son kalana kader demişler. buna benzer bir de iki kardeş var. hangisini sevdiğimi söyleyemeyeceğim:
  çin ve gene / çin ve gece / cin ve gece / cin ve tonik.
  antiseptik.
  sevgili bir insan bir de. portakalı soyuyor. sobayı başucuna koyuyor, kabukları sobaya. odayı portakal rayihası sarıyor. en sevdiği o. hissizleşebildiği yalnız ben. şişman, gözlükleri var. korku filmlerinde ilk öleceklerden*. o'na ne dese karşılığını bende bulur. bu yüzden o'nu sevdikçe aksi ona vurmadığından (eko, aksülamel) bana vurduğundan hep, bir telefon uzaklığındayım. pideciye gideriz, akşam kahvaltısı yaparız, yaptık da yeni. bana dedi: üzgünüm, istemiyor. dedim: sat, salla. ez. boşver onları.
  boşvermedi galiba. ama en azından benim yanımdaydı. hiç bilmezken anlar oldum.
• tarihteki önemine, bir zamanlar çini sanatının en önemli merkezi olmasına ve muhteşem bir göl kıyısında kurulmuş olmasına rağmen günümüz yozlaşmasından nasibini ziyadesiyle almış, ziyaret ettiğinizde insanı hayrete düşüren, o muhteşem doğasına ve tarihine rağmen pekala sultanbeyli'nin göl kenarında kurulmuş olanı şeklinde ifade edilebilecek ve bu ifade edilebilişten de büyük bir üzüntü duyulabilecek savunmasız, acınası bir gizli cennet...
• insanoğlunun birkaç yüzyılda nakış gibi işlediği ince elenmiş sıkı dokunmuş bir yörenin birkaç on yıl içinde nasıl acımasızca talan edildiğinin içler acısı örneği. kimi kültürler yoktan mucizevi mekanlar yaratırken bahşedilmiş tüm güzelliklere eklenmiş tarihi eserleri de ihmal etmeden hoyratça tüketen duyarsız bir toplumun açık hava müzesi. üstelik nefis olmakta direnen bir göl kıyısında. henüz tükenmemiş, hala güzel.
• dünyada benzeri olmayan çinileri, camileri, konsili, etrafını çeviren surları ve gölüyle görülebilecek en ilginc yerlerden biri ve sırf güneşin batışını izlemek için bile gidilebilecek ilçe.
  
  göl kenarında tanıştığımız iznikli bir balıkçıya göre dünyanın 2. güzel manzarasına sahipmiş iznik gölü güneş batarken.osmanlı döneminde sultanlar göl içersinde kendilerine özel yapılmış minik havuzlarda manzarayı izleyip yüzerlermiş...hava serin olmasina rağmen gölde yüzen insanlar vardı ama malesef göl kenari yavaş yavaş yosun tutmaya başlamış.ilçeyi her türlü tehlikeden korumak için yapılmış surlar malesef gölün kirlenmesine engel olamamiş balıkçı da bu konuda dertliydi ve işte burdan sonra hikayemiz türkü türkü türkiyem modundan 13. cuma moduna geçti.
  
  balıkçıya göre buranın garip bir laneti varmiş yani aslında bu surlar izniklileri dışarıdan korumak için değil de onlari içeri hapsetmek için yapılmış ne kötülük yapıyorlarsa kendilerine yapıyorlarmış iznikliler ve iznikli biri başka bir yere çıkamazmış pek çıksa da geri dönmek ister sonra da burada mutsuz olurmuş.
  
  bunlar anlatanın hayalgücünden başka birşey değil belki ama o kırmızı atmosferde tüylerimi diken diken etmeye yetti de arttı bile.
  
  balıkcı-burda bi küp altının varsa gümüş olur önce sonra da bakır..lanetli bir yer burasi.
  ben-neaaa!!...neyse ben cıkıyorum kendine iyi bak bye
• son 7 senedir sık aralıklarla gittiğim ve istanbullu olmama rağmen yoğun arkadaş çevremin bulunduğu küçük ama içi buram buram dolu dolu tarih kokan bursanın ilçesi.
• müzesi türkiye'nin en iyi 10 küçük müzesinden biridir.
• tek tiyatrosu ms 111 yılında yaptırılan roma tiyatrosudur. zamanında 1500 kişiyi alan, büyüklüğüyle, ihtişamıyla göz kamaştıran tiyatro şu anda beş on taştan oluşan arkeolojik bir eserdir.
  
  iznik'e gidildiğinde roma tiyatrosuna uğranıp, çok az kalan basamaklarına oturup, "bu nasıl ilerleme, bu nasıl gelişme mını avradını skym.." şeklinde düşüncelere gark olunabilir.
• merkezine hiç kar yağmaz ... çevresindeki yüksek yüksek tepelerden ise kışın beyaz takke eksik olmaz. doğanın her yönden cömert davrandığı, kışın bile heryeri yeşile doymuş olan bir cennet köşesidir
• kuzey anadolu fay hatti'nın altından geçtiği güzel yerleşim.
• doğanın lütfu bir manzara ve kültürün birikimi ile örülmüş tarih
  şimdi hepsinin canına pek bir güzel okunmuş alalade bir kasabaya dönüştürülmüş eski cennet
  yazık