• cahiliye döneminde bir çocuğu evlat edinmek isteyen kişi bunu halkın önünde bildirerek yaptığı zaman, o çocuk, evlat edinen kişinin öz oğlu sayılır, evlat edenin ismini alır ve birbirlerine varis olurlardı. bu olaya tebenni denmektedir. baba oğul arasındaki bütün hukuki işlemler, evlat edinen ile evlatlığı arasında da aynen geçerli olduğu gibi, evlat edinilen, evlat edenin kızını veya herhangi bir yakın akrabasını kendisini eş olarak alamaz, evlat edinende, kendi öz evladında olduğu gibi evlat edindiği kimsenin boşadığı veya dul eşiyle hiç bir şekilde evlenemezdi..

    ahlaki değerler açısından bakıldığında bu olayda her ne kadar bir sakınca görülmemekteyse de, kuran'a göre allah, evlatlık kurumunu kaldırmayı uygun görmüştür.. özellikle, peygamberin, evlatlığının karısı ile evlenmesi gündeme gelince, konu ile ilgili ayetler göndermeye başlayarak önce tebenni olayını yasaklamış, daha sonrada peygamberini evlatlığının boşadığı karısı ile bizzat kendisi evlendirmiştir ki, evlatlıklarının boşadıkları karıları ile evlenmek isteyen diğer müslümanlara bu konuda bir güçlük olmasın... bu yaklaşım sadece islami düşünceye ait bir yorum değil, ahzab 37. ayetin içeriğidir.

    http://www.ikraislam.biz/…tml/esbabinuzul/index.htm
  • osmanlı döneminde her ne kadar evlatlık kurumu olmasa bile şeriye sicillerinde evlatlık yerine geçen kurumlar bu kelime ile ifade edilmiştir.bu durumların hiçbirinde evlat edinme ile ortaya çıkan evlenme engeli ve miras intikali görülmez.
  • nesebi malum bir çocuğu evlat edinmektir.
hesabın var mı? giriş yap