• (bkz: namik kemal ilkokulu)
  • 12 eylülden önce okuma fırsatı bulduğum ortaokul. bir devlet ortaokulu olmasına rağmen kolej ayarında eğitim seviyesiyle zamanın ankara'sının gözde okullarında biriydi. okuldan dev-yol marşları söyleyerek çıkartırdı tanımadığımız abiler bizi... bombalı pankartlar, "sağcı mısın-solcu musun" diye sürekli okul yolunda tacize uğramalar, elbette bir ortaokul öğrencisi için oldukça ağırdı, ama kaale almazdık pek... türkçe hocası nurhayat hanım, her koyun kendi bacağından asılır atasözünü derste eleştirdiği için, polisler tarafından tutuklanmıştı. müzik hocası mesut bey, dizi filmlerde bile rastlanamayacak türden pek enteresan bir tipti... ayrıca derslerde kızlara yeni erekte olmaya başlamış pipilerimizi gösterirdik. onlar da bizlere taze kukularını tabii ki... bir de sonbaharda kumrular caddesinin üstünü kapatan ağaçlardan dökülen yaprakların altında serçe ölüleri olurdu... sunay akın orada okusaydı mutlaka bunu bir şiirinde yazardı...
  • 90'lı yılların ilk yarısı geçirdiğim okulum. çok güzel günlerimiz geçti. kızılay'ın ortasında olması okul çıkışında rahat gezme imkanı sağlardı.
hesabın var mı? giriş yap