konan göçer

• zamana bağlı ve boyuta kısılmış varlığın sonunu hatırlamasıdır.
  
  zihnimizde ve gönlümüzde geride bıraktığımız her neyse aynı kalmıyor eksiliyor. eksildikçe yenileriyle tamamlıyoruz. artık o hala yanı mı yoksa farklı bir şeye mi evrildi tartışması felsefede bile cevap bulmuş değil. bir şey var ki varlığımız devam ettikçe hep yenilenecek kondurduğumuz.
  
  bir zaman sonra konulduğumuz dünya denen cehennemden umut ettiğimiz 'cennet' denen yere. acelemiz yok. biraz korku var. göçenlerin geri bize geldiğini de görmedik. göçenler hep yitik oldu. yitikleri konanlarla değiştirdik. halbuki onlar göçecekler bizden ve dünyadan.
  
  sıramızı bekliyoruz usulca kalabalıkların arasında. araba, uçak, tren, gemi artık ne varsa götürecek. emekleyerek yavaşça yol almaya başladığımız göçe son durakta bizi bekleyen hızlı araçlarla geri dönüşü olmayan biletle devam ediyoruz.
  
  yitip giden göçen benim, kısacık yolculuğumda. kuş gibi kondum altından parmalıklı kafesin içindeki dala. ilahi bir el bekliyorum. alsın kuşu salsın artık...