• bir yves bonnefoy şiiri.

    sen olan bu şatoya çöl diyeceğim,
    bu sese gece,yüzüne yokluk,
    ve sen bu kısır yeryüzüne düştüğünde
    hiçlik diyeceğim seni taşıyan şimşeğe.

    sevdiğin bir ülkedir ölmek. geliyorum,
    ama hep karanlık yolların boyunca.
    yok ediyorum biçimini, istediğini ve belleğini,
    acıma bilmeyen düşmanınım ben senin.

    savaş diyeceğim sana ve savaşın
    gözüpekliğiyle davranacağım
    ve ellerime alacağım karanlık, delik deşik yüzünü,
    kalbime, fırtınanın aydınlattığı bu ülkeyi.

    bu koyu ışığın görünebilmesi için
    geceyle sarsılan dövülmüş bir toprak gerek.
    karanlık bir korudan gelir alevlerin coşkusu.
    sözlere bile bir öz gerek,
    bütün türkülerden öte bir kıyı.

    yaşayabilmen için ölümü aşmak gerek,
    akıtılmış kandır en arı varlık.

    çeviri: cevat çapan
  • "çünkü büyü denen şey bundan oluşuyordu, yani bir şeyi gerçek ismiyle adlandırmaktan." ursula k. le guin - a wizard of earthsea

    "bizim adalarda gerçek isimlerimizi tüm yaşamımız boyunca, son derece güvendiğimiz kişiler hariç, herkesten saklı tutarız, çünkü bir isimde çok büyük bir güç ve çok büyük tehlike vardır." ursula k. le guin - the tombs of atuan
hesabın var mı? giriş yap