yaşamak umrumdadır
-
ismet özel üstadımızın bir şiiridir.
sabah şairin üstüne saldırıyor
yaşamaktan bir güneşle kaplanıyor onun kalbi
onun kalbi topraktan sıyrılıyor
aşk dahi sıyrılıyor topraktan
gözlerini tanıyorsunuz: çaylak sürüleri
beyni: aç kuşlardan bir ambar.
bir kıyısına ilişmiyor dünyanın
allah'ın ve devletin dibinde insanlar
onu barutla karıştırıyor
ve zerdali çiçekleriyle.
ahali kapısını taşlıyor onun
onun için develer kesiyor halk
aşka ve kavgaya aydınlık getiren kalbi
topraktan sıyrılıyor.
ben
topraktan sıyrılıyorum
buğular
ve aşiret rüzgarları kanımda.
arklardan gece vakti sular
kaç zaman ayaklarıma
yaslı bir selam gibi dokundu
kopartılmış yapraklarımdan ibaretti hüzün
dedim rahmet yağar ben yürürken
gece benim ardımda
taşıdım kara gençliğimi dağların damarında
hep döşümde yaratkan, patlayıcı bir kimya
beynimde hep manalı bir uçurum.
benim hayranlığımdan inlerdi şehir
ben atlara ve uzaklar hayrandım
kendi ehramlarını bile tanımayan kadınlar
ansızın patlak verirdi baharda.
dudaklarımda çürükler vardı
dağ çiçeklerinden ötürü.
irmaklara salardım kendimi
ruhumda kaynar adımlarla gezinen dünya
bana hain sevgilimdi.
yaşamak debelenir içimde kıvrak ve küheylan
beni artık ne sıkıntı ne rahatlık haylamaz
çünkü ben ayaklanmanın domurmuş haliyim
yürüsem rahmet boşanacak.
ve sana bir karşılık vereceğim
sana bir karşılık vereceğim
toprağı deşen boğuk sesimle
sana bir karşılık vereceğim
amansız kum fırtınası altında
sana bir karşılık vereceğim
birbiri üstüne yığılırken günler
ey taşan suların imkanı
ey taşan suların bekareti sana
bir karşılık vereceğim. -
ne zaman umrumda değildir desem umrumda olan bir şiirdir. şimdi umrumda değildir desem de vücudumun neresinde olduğunu bilmediğim umrumda hayat.
-
-
(bkz: http://fizy.com/s/103vaf)
-
ismet özel şiirleri arasında en iyi okuduğudur.
-
"yürüsem rahmet boşanacak
ve sana bir karşılık vereceğim"
ile vuran bir ismet baba şiiri. -
(bkz: vay anasını sayın seyirciler)
-
abarttığım bir şiirdir kendisi. şair de öyle. (bkz: sana bir karşılık vereceğim)
"sabah şairin üstüne saldırıyor
yaşamaktan bir güneşle kaplanıyor onun kalbi"
her gün doğan, bize rağmen var olan sonsuz güzellikle kaplanmak.ne bileyim kışın mesela gözüken güneşe yüzünü dönmek gibi birşey bence bu hal. ve illa umut-umut- umuttur yani.
"benim hayranlığımdan inlerdi şehir
ben atlara ve uzaklar hayrandım "
benim için uzağın anlamı ancak ulaşamadığımın yanı olur. ve gerçekten özledim şimdi çok uzaklarda.
bilmiyorum, şiirleri böyle kısa kısa kendi anlamlarıyla yazanları da sevmezdim ama. neyseki kısa tuttum. -
bir hikâyede bir dize okuyorum "beni artık ne sıkıntı ne rahatlık haylamaz" diye. merak edip şiiri buluyorum, ismi ile on ikiden vuruyor hedefi: yaşamak umrumdadır. içimden tekrarlıyorum "yaşamak umrumda mıdır?" bir cevap, bir ses yok. şimdi ben, her gün bazen üst üste yaşamaktan payıma bir şeyler düşsün diye bu şiiri okuyorum.
bir duayı bıkmadan usanmadan tekrar ettiğim gibi okuduğum şiirdir. -
23 yaşındayken yazmış, oha 23 yaşındayken yazmış diyerek şaşırmama sebep olan ve nasıl iltifat etmem gerektiğini bilmediğim şiir.
23 yaşındayken yazmış çünkü 1967-1944=23
ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap