warui yatsu hodo yoku nemuru

• akira kurosawa'nın 1960'da çektiği karamsarlığın dibine vurduğu filmi. aldatılmak öylesine normalleşmiştir ki, aldatılanın bunu kanıksamaktan başka bir alternatifi yoktur. bu açıdan "be cheated?" sorusuna "now, everyone is cheated" şekilde bir cevap kolayca verilebilir [1]. filmin aldatılmayı kanıksaması bir yana aldatanın huzuruna yaptığı gönderme de kurosawa'nın karamsarlığın ne kadar da dibine daldığını gösterir: "the worser the man, the better the sleep." [2] kurosawa'nın japon modernleşmesiyle en fazla halleşen yönetmen olduğu dikkate alındığında, modern gündelik hayatı sorgulamasında şaşılacak bir yan yok. lakin, filmde "monderite/kapitalizm the worser olmaktan başka bir çıkış sunmuyor ama işin kötüsü elde kanıksamaktan başka bir şey de yok" sonucuna varması düşündürücüdür.
  
  [1] kandırıldın mı?, bugünlerde herkes kandırılıyor.
  [2] daha kötüler daha iyi uyuyor.
  
  edit: japonca bir filmden replikleri niye mi ingilizce yazdık, türkçe alt yazısı bulunamadı da ondan..
• akira kurosawa'nın "insan ne kadar kötü olursa, o kadar tatlı uyku çeker." mesajıyla biten mükemmel filmi.
• warui yatsu hodo yoku nemuru (hikayeye bakınca türkçesinin sikeyim böyle memuru olduğunu anlıyoruz) ardından çekilen sanjuro ikilemesinde ve öncülü olan 50ler kurosawa filmlerinin ekseriyetinde olduğu gibi yine bir şekilde iyiyi adreslemeye çalışıyor. nedir peki olayı? işini kötü yapan ve işini kötüye kullanan memurların kuyruğunu kıstırmaya çalışan bir adamın hikayesi. en noiryeninden bir intikam işi, en imkansızından da bir aşk.
  akira kurosawa'nın bu iyi kimdir nedir sorularıyla kafamızın içine oturduğu filmlerini ayrı bir seviyorum ki bu da filmografisinin yüzde 90'ını falan kapsıyor. iyiliğin gölgelediği çıkar motivasyonu ve kötülüğün hiçbirşey göründüğü gibi değildirciliği yani bu içiçe geçmişlik işte bu yinyang en nihayetinde bu doğulu bakış adamın her filminde bir şekilde var. doğulunun paraleline ise batının ve batılılaşmanın armağanı modernleşmeyi, modernleşmenin armağanı bürokrasiyi ve bürokrasinin armağanı yozlaşmayı yerleştiriyor adam. içselleştiremiyor restorasyonu, düzeni, hırsını memurlardan çıkarıyor. nihayetinde dualden duale konup genişliyor film, kurosawa ve filmografi.
• açılış sahnesiyle kafa yakan. izledikçe açılan kurosawa filmi. oyuncuların dramatizesi gönülleri kazanıyor fakat biraz film uzun tutulmuş. 7/10
• ınsan ne kadar kötü olursa o kadar tatlı uyku çeker.