virtu

• (bkz: virtus)
• doğu timor futbol liginde mücadele eden takım.
• (bkz: machiavelli) ve hatta (bkz: fortuna)
• makyavelist düşüncede bir yöneticinin sahip olduğu erdemler, yetenekler. o yöneticinin birazcık fortunası yani şansı da varsa çok iyi bir prens olacaktır.
• kabiliyet, beceri.
  machiavelli’ye göre cumhuriyete ulaşmanın yolu,
  yönetende de yönetilende de olması gereken olgu.
• büyük zaferler karşısında mağrurluğa ve atalete kapılmaz, büyük yenilgiler karşısında da kolayca sinmez, talihin cilveleri virtu sahiplerini sarsmazdı.
• “virtu”, kitapta üç kez sıfat (virtuoso) ve bir kez de zarf (virtuosissimamente) olmak üzere toplamda 59 kez karşımıza çıkar. bunların 17’sinde “fortuna” kavramıyla birlikte verilmekle beraber, birlikteliklerini geniş bir anlamda çözüm bulmada uygunluk ve yeteneğin, yaratıcı güç ve zekâ ile birleşmesi, “bir şeyler yaratmadaki yetenek” olarak çevirebiliriz. machiavelli, her şeyden önce malzemesine şekil veren yaratıcı bir sanatçıdır: prensipte sanat eseri yaratmayı amaçlar ve her sanatçı gibi nadiren kusursuzdur. benim düşünceme göre “virtu”, “bilgelik” anlamında sadece 3 yerde; 11,15 ve 16. bölümlerde karşımıza çıkar.
  
  görünen kesin bir şey var ki machiavelli’nin “virtu” kavramı, orta çağ’daki pasif bir konsept olan, tefekkür ve duayı içeren “virtu” ile hiçbir ortak yanı yoktur, hatta tam aksidir: hem zihni hem de bedeni içeren bir eylemdir. ve spesifik olarak kapasite, strateji, bilgelik, cesaret, bilişsel güç, fiziksel güç, etkililik, nitelikler, imkanlar veya yeterlilik kastedilmediğinde, “bir şeyler yaratmadaki yetenek”, daha fazlasını sunmak için yeterince geniş bir tanım olacaktır.
  
  kaynak: machiavelli, n., & musa, m. (1964). the prince: a bilingual ed. new york: st martin's press.