• seinfield'in bir bölümünde son derece eğlenceli bir şekilde irdelenen olay.
    öyle ki george costanza sonradan aklına gelen cevabı vermek için uçakla seyehat etmeyi bile göze alıyordu.
  • bir toplantıda george deli gibi karides yemektedir ve karşısındaki adam ona ayar vermek ister:
    -hey george, okyanus aradı, karides kalmamış.
    geogre'un içine fena oturur bu laf. ondan sonra bir gün bu lafa verecek güzel bir cevap bulur ve sırf bu cevabı vermek için aynı koşulları tekrar oluşturur; o elemanı bir şekilde yine bir toplantıda yine aynı insanların önünde george öncekinden de daha pis bir şekilde karides tabağına gömer kendisini. adam dayanamaz ve yine sataşır.
    -hey george, okyanus aradı; karides kalmamış.
    - hey frank*, salak dükkanından aradılar senden kalmamış.
    bu lafın üstüne arkasına yaslanır ve göt etmenin dayanılmaz hafifliğini yaşar. ta ki frank şu cümleyi sarfedene kadar.
    -ne fark eder ki, tüm zamanların en çok satanı sensin*.
  • insanın içine oturan, kendi kendini yemesini sağlayan kötü durum.
  • verilecek okkali cevabin akla 10 saniye gec fakat 1 dakikadan daha kisa bir sure icinde gelmesi en pis durumdur. 1 dakika icinde ortam kaybolurken, ve ortam degisirken acaba cok mu gec kaldim, hala got edebilir miyim diye kendi kendinizi yer durursunuz. alternatifleri degerlendirirsiniz ama dakikalar suratle ilerlemektedir, konu ayni yere donsun gelsin diye cirpinmalariniz bosunadir.

    edit : imla
  • o anki hayal kırıklığınızı bastıramayışınız,duygularınıza yenik düşüşünüz, yapılana haala inanamıyor oluşunuz, küt diye bişeylerin içinize oturması ve başka birşey hissedemiyor oluşunuz, susturuluşunuz yoksa hakaretlerin yağacağı endişesi falan filan gibi durumlar sonucu ortaya çıkan,sonradan beyninize biriken düşünceleri kusmak istercesine ortalıkta dolanmanızı sağlayan durumdur.
  • hepimizin başına gelebilen bu durum için -ne yazık ki- en iyi tavsiye bir bkz ile geliyor:

    (bkz: geçti bor'un pazarı sür eşşeğini niğde'ye)
  • haksiz yere yenen laf veya ayara karsilik olarak uc ihtimal vardir. ya kös kös susup oturulur, ya ortam bir hisimla terkedilir, ya da "ne dion lan sen ha!" tarzinda karsi tarafa kafa goz dalinir.

    eger iri yari birisi degilseniz veya bulundugunuz ortamda ihtiyac sahibi kisi sizseniz, ikinci ve ucuncu alternatifler yerini kosulsuz sekilde birinciye birakir. kuyruk bacaklarin arasinda car-nacar oradan ayrilirken veya laf sokan kisinin olay mahallini terki akabinde akla o anda verilecek guzel bir cevap (bkz: comeback) geldiginde kafa duvarlara tosulur. kendi kendine daha bi kizilir.

    gel gor ki, is isten gecmistir. "ben terbiyemi korudum, yine insanlik bizde kalsin" falan seklinde polyannacilikla teselli olunur.
  • kaçan balık büyük olur mantığıyla aslında o kadar da okkalı olmayan cevapın akla gelmesi durumudur.
  • insani sinir eden bir durum. daha sonra ayni durumu kafanda defalarca kurgularsin, soyle deseydim, boyle deseydim. karsidakini defalarca o akla gelmeyen okkali, is bitirici sozunle mat edersin ama bunlarin sadece senin kafanda olmasi cileden cikmak icin yeterli ve de gecerli bir sebep olur.
hesabın var mı? giriş yap