the varangians ^*

• varangians veya varangian guard; normanların, dahası william the conqueror'un, 1066 hastings savaşıyla britanya'yı yönetim altın almasına katlanamayarak doğuya giden burada kiev prensiliğinin yönlendirmesiyle doğru roma imparatoruna hediye olarak gönderilen ve böylece doğu roma imparatoru'nun emrine giren özel birliğe verilen isimdir. ancak bundan da önceleri (900'lü yıllarda bile) kendi saray muhafızlarına güvenmeyen bizans imparatoru'nun emrinde özel bir birlik olarak oluşmaya başlamışlardı bile.
  
  varangian'lar sarsılmaz sadakatleri ile bilinirlerdi, imparator nereye giderse gitsin varangian'ların komutanı onun hemen arkasında takip eder, silahları her daim hazır bulunurdu. varangian'lar kendi özel barakalarında, kendi kültürlerini koruyarak, sakallarını uzatıp örerek ve kendi yasalarına bağlı yargılanarak yaşadılar, komutanları aynı zamanda varangian'ların imparatora sözcüsüydü ve mutabakat ile en iyi savaşçıların arasından seçilirdi. sarsılmaz sadakatleriyle yaptıkları ün o kadar hakedilmiştir ki, katıldıkları hiç bir savaşta onurlarına leke sürecek bir harekette bulunmamışlar, asla kaçmamışlar ve asla ihanete yeltenmemişlerdir. bu sadakatlerie karşın asla hor görülmemişler ve hep hakettikleri saygıyla karşılanmışlardır; onlarınkisi zorunlu bir hizmet değil, gönüllü bir hizmetti. (burada tek önemli nokta, sadakatlerinin kişiye değil, taht makanıma olmasıdır)
  
  uzun ve ağır baltalar, yuvarlak kalkanlar ve zincir zırhlar ile viking dövüş tarzından kopmamışlardır. savurdukları başlataların düşman atlılarını, hem binicileri hem de atları tek hamlede doğradığını anlatan kayıtlar hem roma (anna komnena bile değinmiştir kendilerine) hem de düşmanlarının tarihçileri tarafından kaydedilmiştir (benzer biçimde iskandinav baltalarının hem biniciyi hem atı kestiği bir başka sahneye bayeux duvar halısı'nda, hastings savaşında norman atlılarının anglo-saxon'lar tarafından kıyıma uğradığı sahnede rastlanır)
  
  varangian'lar ömür boyu hizmet etmezlerdi, yaşı gelen gönüllü iskandinavlar her yıl ülkelerinden yola çıkar, belli bir zamanda constantinopolis'e^* grup olarak gelir, kendilerini imparator'a belirli bir süre hizmet etmeye adarlardı, aynı dönemde de görev süresi dolan iskandinavlar ülkelerine dönerlerdi. varangian olarak hizmet etmek hem bir onur, hem de bir sınavdı; pek çok kabile şefi veya iskandinav soylusu hatta bir iskandinav kralı, gençliklerinde varangian olarak hizmet vermişlerdir.