the woman in white

• andrew lloyd webberin son muzikali. sozlerini david zippel yazmis. charlotte jonesun ayni isimli romaninin muzikal bir uyarlamasi. eylul 2004ten beri londra palace theatreda oynuyor. maria friedman ile unlu phantom michael crawford bas roldeler. subatta kisa sureligine crawford yerine lesmisdeki marius rolunden ve sunset boulevarddan hatirlayabileceğimiz michael ball oynayacak.
  web sitesi : http://www.womaninwhitethemusical.com/
• 17 kasımdan itibaren broadwayde de sahnelenecek olan müzikal.
• andrew lloyd webber ın diğer müzikalleri kadar iyi olmayan, dekoru zekice ve basit çözülmüş olan ancak balkonlarda oturduğunuz takdirde bunun olayların içine girmenize engel olduğu yeni webber müzikali. ( ki bir phantom of the operanın ya da les miserablesın dekorlarının mükemmelliğinden sonra bu basitlik insana fazla kolaya kaçılmış izlenimi veriyor)
  you see i'm no ghost ve all for laura gibi bölümlerde zirve yapsa da diğer şarkılar sıradanlıktan öteye gidemiyor.
  bunun dışında, roman wilkie collins 'e ait, şu sıralar marian rolünde ruthie henshall, laura rolündeyse alexandra silber var.
  http://www.womaninwhitethemusical.com/
• sigortaları yakmış olan anne catrick adlı karakterin sırrının ne olduğunu öğrenmek için kendini sonuna kadar dinlettiren müzikal. 2-3 melodi etrafında dolaşıyor. zira bunlar da baştaki 5 şarkı süresince belli oluyo. bikaç tane koro işi kakara kikiri bölüm var, her zaman olduğu gibi. karakterler derinlikten tamamen yoksun. anında aşkı ilan edilebiliyo. aşkı ilan edilen de ivedi bir şekilde bu hisleri paylaşabiliyo. catrick'i kim oynuyo westend kaydında bilmiyorum, ama bir o, bir de sakarlık ve fantomluktan emekli michael crawford gayet iyi. kısacası sunset blvd, jcs, starlight, cats, cart curt hepsinden bir gardrop dolusu gömlek aşağıda bir müzikal. naaptın be andrewcuğum.
• ingiliz yazar wilkie collinsin 19.yüzyılın sonlarında yazdığı,oldukça freudyen açılımları olan şaheseri.charles dickens ,collins için "master",beyazlı kadın içinse "masterpiece" demiştir...
• (bkz: lammastide)
• dickens'ın çağdaşı wilkie collins (bkz) 'in gotik romanı. nihal yeğinobalı tercümesi ile altın yayınlarından ciltli olarak çıkmıştır
• romanda genellikle hep kadın karakterler üzerine yoğunlaşmış olsa da yorumlar, aslında en dikkat çeken karakterlerden biri de sir percival glyde'dır. anne catherick ne kadar drama queen ise glyde da bir o kadar villaindır ya da öyle görünür okuyucuya. ama kimse dememiş bu adam niye kötü bir adamdı, ne yöneltmişti onu kötü adam olmaya. kimse sen de bir insan evladısın, glydecığım sen neden böyle kötü oldun, çocukluğuna inelim dememiştir. halbuki collins bunu doğrudan olmasa da görmek isteyen göz, anlamak isteyen beyin için romanın belli yerlerine, aralara serpiştirmiştir nedenleri.
  
  glyde'ın annesi ile babası resmi olarak evlenememiş oldukları için, küçük glyde babasından gelen sir ünvanını alacağına ala ala veled-i zina ünvanını almıştır. yetim sezercik gibi arkasından piç piç diye bağırmaktıdır mahelle çocukları, yıllar geçtikçe bu sıfat ağır gelmeye başlar glyde'a. fiziksel olarak var olsa da aslında yasal olarak, resmi olarak hiçbir zaman var olamamıştır glyde. glyde'ın varoluş çabaları onu villain olmaya yönlendirmiştir, glyde ezilen taraf olmamak için, güç dengesininin ayarını kaçırarak, ezen tarafa doğru eğilmiştir. sırf gayrı meşru bir çocuk olduğu için, bir yetişkin olduğunda bile insanlar hala "there was no sir percival glyde at all" diyerek artık glyde'ı tümden hayattan silmişlerdir. bu durumda glyde da güçsüz görünmenin hepten silinmek olacağını fark ettiğinden her fırsatta var olduğunu belli etme gereksinimi duymuştur, bu nedenle de insanlara acı çektirmeye yönelmiştir. çünkü acı en çabuk hissedilen ama unutulmayan hislerden bir tanesidir, glyde da bu yolla insanlara kendini unutturmamak, her daim hatırlatmak amacı ile villainlık yoluna vermiştir kendini.
• "litografiyle oluşturulan ilk afiş, londra'daki binaların duvarlarında 1861 yılında belirmişti: afişte yalnız sırtı gözüken, kalın bir şala bürünmüş bir kadın, aceleyle çıktığı belli olan bir merdivenin en üst basamağında görülüyordu; başı yarı geriye dönük, bir parmağı dudaklarında, ağır bir kapıyı bir parmak açmıştı; kapının aralığından yıldızlı gökyüzü görünüyordu. wilkie collins, yeni kitabı ve polisiye romanların en büyüklerinden biri olan beyazlı kadın'ı böyle afişe ediyordu (...)" walter benjamin - das passagenwerk
  
  benimle çeşitli/farklı isimlerden iletişim kuran bir arkadaşım afişin görselini bulmuş. işte the woman in white.. yapıtın sahibi wilkie collins'in arkadaşı frederick walker imiş.
• wilki collins'in romanından uyarlanan 2018 yapımı mini dizi.