• deathin 1998 yilinda cikmis a$mi$ bitirmi$ mukemmel albumu. her sarkisi ayri guzeldir. judas priestden painkiller i da coverlamislardir bu albumde. ozellikle 'voice of the soul' isimli enstrumental parca alir goturur bi yerlere..
  • pedal manyagi gene hoglanin yerine zil manyagi richard christynin gectigi album. chuck'in vokal tarzi biraz degisik, brutal'in yerini scream almış. hatta buna painkiller'daki halford tarzı vokali de eklenince chuck şaşırtıcı biçimde 3 vokal türünü*** birden inanılmaz bir başarıyla yapabildiğini gösteriyor.
    prodüksiyon da gayet başarılı. bir fark olarak 3 albüm öncesinin (bkz: human) boğuk atmosferinden (gerçi onun da tadı ayrıydı) iyice sıyrılmışlar. geri kalanına bakıldığında (bestelerin tarzı vs) death yine bildiginiz death. richard christy de cabasi. zevkle dinlenir.
  • klasik bir death albümü, yani kötü şarkı yok. önceki albümlerden ne kadar farklı bir sound a sahip olsa da yine de death ruhu kalmış içinde. chuck schuldiner in deathle son albümüdür ayrıca. duyguların bir enstrüman vasıtası ile ne kadar iyi ifade edilebiğeceğini görürsünüz albümde. ayrıca gerçekten hayatınızı kurtarabilir*.
  • death in ulaştigi son nokta.metal tarihi acisindan bir efsane albüm daha.ciktiginda aldiğim ilk günü ve dinlediğim zaman dumur olduğum ani hic unutmam.
  • imho eski albumlerden alınan tadı fazlasıyla barındıran son death albumu. chuck'ın vokalinde inanılmaz bi gelisme vuku bulmus. hele o painkillerin girisindeki cıglıklar yok mu icini titretiyor insanın. muzikler cok melodik ve her sarkıda o kadar cok riff var ki monoton tek bir bolum yok. hepsi kendi dinamizmine sahip.

    edit: bırak dinamizmi melodiyi, geç trt2 yorumlarını, tapıyorum bu albüme. her sarkısına 10 kere yorum yapmaya yeltenmiş ve vazgeçmişimdir. onun müzikle ifadesine, ben yazıyla karşılık bulamıyorum.
  • death'in symbolic mi,yoksa bumu en iyi albümü diye birtürlü karar veremediğim yapıt.
  • efsane death grubunun son albumu. bu albumden sonra grubun frontman'i chuck schuldiner hayata gozlerini kapatip efsane bir insan olarak zihinlerimizde ve kalplerimizde yasamaya devam etmektedir.
    sanirim hayatim boyunca en uzun sure dinledigim albumdur.
    super, harika, asmis bir album.
    (bkz: muzikte son nokta)
    (bkz: zekanin muzige hukmettigi an)
    (bkz: kelimelerin yetersiz kalmasi)
  • death'in nispeten temiz bir sound'a kavuşup karmaşık yapıya eskisi kadar önem vermediği, ama chuck'ın yeni vizyonuyla değerlendirildiğinde süper bir albüm.
  • (bkz: perseverance)
  • olağanüstü symbolic albümünün ardından, onun altında kalmayan ve tariflere sığmayan death albümü. death metaldeki yaratıcılık sınırını çizen, hayatımın, opeth - morningrise'dan sonra en önemli 2. albümü. albümü tarife gerek yoktur. tümü bir bütün halinda bir yetenek, ilham alma ve tapınma kaynağıdır. çok zevkli ve hep daha çok öğrenilmek istenen bir derstir.
hesabın var mı? giriş yap