somethin' else
-
led zeppelin' in enfes bir şarkısıdır. sözleri şöyleridir;
oh, look over there
here she comes
here comes that girl again
one that i know since i don't know when
but she don't notice me, when i pass
she goes with all the guys who are out of my class
but that can't stop me from thinkin' to myself
she's sure fine lookin' man, she's something else.
hey, look over there
across the street
there's a car just right for me
took on a quality of luxery
but right now i can't afford the gas
i guessthe cars right out of my class
but that can't stop me from thinkin' to myself
that cars fine lookin' man, it something else.
hey, look-a here
just wait and see
i'm gonna work hard and save my dough
gonna buy the car
get me that girl and go ridin' around
we'll go to the shop a right block down
i'll keep on right on dreamin' and thinkin' to myself
if it all comes true man, wow, that's something else.
look a-here
what's all this
never thought i'd do this before
but here i am a-knockin' on a door
my cars out front
and it's all mine
justa 41 ford not a 59
i've got that girl and i'm a thinkin' to myself
she's sure fine lookin' man, wow, she's something else -
bu şarkıyı sex pistols da söylemiştir. fena da söylememişlerdir açıkçası. başlangıçtaki müzik de bi tek bana mı tanıdık geliyor diye merak etmiyor değilim. sanki kara sevdaya benziyor gibi. kara sevda buna benziyor desem daha doğru olur herhalde.
evet kara sevda başlığında da bahsetmiş iki kişi bu benzerlikten. -
"the blue note lp 1595: somethin' else"
cool jazz soslu hard bop albümü, belki de blue note records'un en çok satan ve tüm zamanların en iyi bilinen birkaç caz albümünden biri. öncelikle belirtmek isterim, something else the music of ornette coleman ile karışmasın; cannonball adderley albümüdür somethin' else. genelde miles davis toplumca daha çok bilindiğinden onun adı önce lanse edilmeye çalışılır ancak bence bu son derece yanlış; cannonball'un varını yoğunu otaya koyduğu albümdür somethin' else. o efsanevi kapağıyla, piyanistinden davulcusuna bambaşka ve etkileyicidir:
http://www.jazz.com/…onballadderley-somthinelse.jpg
alto saksofonda cannonball adderley, trompette miles davis, piyanoda -albümdeki büyük ustalar içinde hala hayatta olan tek kişi [edit: onu da kaybettik]- hank jones, kontrbasta dönemin en iyilerinden sam jones ve davulda ellileri art blakey and the jazz messengers ile sallamışart blakey'den; bir başka deyişle yıldızlar karmasından ibarettir somethin' else.
autumn leaves'le açılışı yapar hank jones. bu güzide, başarılı, efsanevi ve leziz parça hakkında detaylıca yazmıştım zamanında, şuradan okuyabilirsiniz: (bkz: autumn leaves/@ornette) ruh dinlenir, eve yağmurlar yağar, gün kendini tekrar gösterir. autumn leaves yıkıcıdır.
cole porter'ın yazdığı unutulmaz standart love for sale ise başlangıçta art blakey'nin ritm yeteneğini, ardından miles davis ve cannonball adderley'nin uyumunu konuşturmakta. elbette, sırtlarını yaslanacak kadar güvendikleri kontrbasçı ve piyanist yüzlerini kara çıkarmıyor. peşine gelen ve albüme adını veren parça somethin' else ise tipik hard bop standartlarından güzel bir miles davis bestesi. cannonball adderley'nin cannonball meets miles davis adlı albümünde de ön plana çıkan bu şarkı burada adeta kutsanmış, daha da yüce olmuş.
hani her albümde başlangıçta çok dikkat çekmeyen, ancak zamanla tutku kaynağı olan vurucu şarkılar vardır. cannonball'un kardeşi kornet/trompetçi nat adderley ve sam jones'un birlikte yazdıkları one for daddy-o leziz bir twelve-bar blues eseri. chicago radio djlerinden holmes "daddy-o" daylie'ye adanan başarılı parçada cannonball adderley'nin improvizasyon yeteneğine hayran kalacaksınız. miles davis surdinini çıkarıp gelecek trompetiyle ancak affetsin: cannonball'un yanına bu parçada kimse yaklaşamaz bana kalırsa.
the great american songbook'ta yer alan dancing in the dark'ın melankolik ve etkileyici yorumunun ardından hank jones'un yapıp yapabileceği en iyi bestelerden bonus track bangoon (alison's uncle olarak da geçer) ile albüm sona eriyor. final için çok güzel bir parça olmuş kanımca, dancing in the dark yeterli değil çünkü, biz cazseverleri yerimize çivilemek adına cannonball yapmadığını bırakmamış.
somethin' else 1958 martında çıkmış, geç sürüm nedeniyle 1959'da sevenlerinin eline ulaşmış çok başarılı, her cazseverin arşivinde bulunmasını ekseriyetle önerdiğim mükemmel bir albüm. deneyin, farkına varacaksınız. -
"the blue note lp 1595: somethin' else"
cool jazz soslu hard bop albümü, belki de blue note records'un en çok satan ve tüm zamanların en iyi bilinen birkaç caz albümünden biri. öncelikle belirtmek isterim, something else the music of ornette coleman ile karışmasın; cannonball adderley albümüdür somethin' else. genelde miles davis toplumca daha çok bilindiğinden onun adı önce lanse edilmeye çalışılır ancak bence bu son derece yanlış; cannonball'un varını yoğunu otaya koyduğu albümdür somethin' else. o efsanevi kapağıyla, piyanistinden davulcusuna bambaşka ve etkileyicidir:
http://www.jazz.com/…onballadderley-somthinelse.jpg
alto saksofonda cannonball adderley, trompette miles davis, piyanoda -albümdeki büyük ustalar içinde hala hayatta olan tek kişi [edit: onu da kaybettik]- hank jones, kontrbasta dönemin en iyilerinden sam jones ve davulda ellileri art blakey and the jazz messengers ile sallamışart blakey'den; bir başka deyişle yıldızlar karmasından ibarettir somethin' else.
autumn leaves'le açılışı yapar hank jones. bu güzide, başarılı, efsanevi ve leziz parça hakkında detaylıca yazmıştım zamanında, şuradan okuyabilirsiniz: (bkz: autumn leaves/@ornette) ruh dinlenir, eve yağmurlar yağar, gün kendini tekrar gösterir. autumn leaves yıkıcıdır.
cole porter'ın yazdığı unutulmaz standart love for sale ise başlangıçta art blakey'nin ritm yeteneğini, ardından miles davis ve cannonball adderley'nin uyumunu konuşturmakta. elbette, sırtlarını yaslanacak kadar güvendikleri kontrbasçı ve piyanist yüzlerini kara çıkarmıyor. peşine gelen ve albüme adını veren parça somethin' else ise tipik hard bop standartlarından güzel bir miles davis bestesi. cannonball adderley'nin cannonball meets miles davis adlı albümünde de ön plana çıkan bu şarkı burada adeta kutsanmış, daha da yüce olmuş.
hani her albümde başlangıçta çok dikkat çekmeyen, ancak zamanla tutku kaynağı olan vurucu şarkılar vardır. cannonball'un kardeşi kornet/trompetçi nat adderley ve sam jones'un birlikte yazdıkları one for daddy-o leziz bir twelve-bar blues eseri. chicago radio djlerinden holmes "daddy-o" daylie'ye adanan başarılı parçada cannonball adderley'nin improvizasyon yeteneğine hayran kalacaksınız. miles davis surdinini çıkarıp gelecek trompetiyle ancak affetsin: cannonball'un yanına bu parçada kimse yaklaşamaz bana kalırsa.
the great american songbook'ta yer alan dancing in the dark'ın melankolik ve etkileyici yorumunun ardından hank jones'un yapıp yapabileceği en iyi bestelerden bonus track bangoon (alison's uncle olarak da geçer) ile albüm sona eriyor. final için çok güzel bir parça olmuş kanımca, dancing in the dark yeterli değil çünkü, biz cazseverleri yerimize çivilemek adına cannonball yapmadığını bırakmamış.
somethin' else 1958 martında çıkmış, geç sürüm nedeniyle 1959'da sevenlerinin eline ulaşmış çok başarılı, her cazseverin arşivinde bulunmasını ekseriyetle önerdiğim mükemmel bir albüm. deneyin, farkına varacaksınız. -
bir diğer 59 mucizesi. sanırım yalnızca caz türünde değil, tüm müzik türlerinde yapılmış en iyi albüm.
-
-
blue note 1595 kodlu eserdir... yazılması gereken her şeyi üstad ornette yazmış...
elimdeki kopyasını bir arkadaşıma hediye etmiştim, tekrar aldım bugün. akşam eve gidip viskiyle, gözleri kapatıp dinlenesi -
yuzlerce kere dinlense de hala yeni notlar duyulan dunya saheseri
tabii ki rudy van gelder kaydi
görsel
ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap