• insan geriye dönüp baktığında, çoğu zaman yaşananları olduğu gibi değil de onlara yüklediği anlamlar doğrultusunda anımsar, haliyle etrafına anlattığı da olan bitenin kendi zihin süzgecinden geçmiş halidir. işte bu tabir de yine bu konu ile yakından alakalı bir durumu tarif etmekte kullanılıyor, geçmişte yaşadığımız olayları olduğundan daha keyifliymişçesine hatırlama eğilimimizi. lise yıllarında bir sürü sıkıntı ile boğuşmuşuzdur belki ama konusu açıldı mı çoğumuz özlemle anarız o günleri, o dönemki sıkıntılarımızı hiç dile getirmeden. ya da sevgili ile gittiğimiz bir tatili yıllar geçtikten sonra hep en keyifli karelerle canlandırırız zihnimizde, halbuki madalyonun öbür yüzünde sabah akşam yaşanan didişmeler vardır. o yüzden bir ahbabınız size devamlı geçmişin muhteşemliğinden bahsedip şimdi hayatının tadı tuzu olmadığından yakınıyorsa deşin o geçmişi biraz, o zamanki dertleriyle yüzleştirin ki boş yere triplere girdiğini anlasın, kendine gelsin pezevenk.
  • bir tür cognitive bias, insanın geçmişini olduğundan daha iyi hatırlaması fenomeni. belki de nostalji kavramının doğmasındaki ve bu denli tutmasındandaki en temel sebep.

    çoğu insanda görülen geçmişe, geçmişte yaşananlara, yani retroya karşı hissedilen pozitif yakınsama. insanda geçmişini muhafaza etme isteği oluşturur, psikolojik olarak gelişiminde katkı sağlar ve karakterinde sağlam zemin oluşturur. bundan mütevellit, aşırı pişmanlık duyan, geçmişine saygısı ve sevgisi olmayan insanlarda bazı kompleksif davranışların ortaya çıkmasında rol oynayabilir.

    romalıların da dediği gibi “memoria praeteritorum bonorum” yani “geçmiş daima güzel hatırlanır.”
hesabın var mı? giriş yap