• suçlunun, suçu işlediği mahale tekrar gittiğini biz zavallı okuyuculara kanıtlayan dostoyevski karakteri
  • yuzde80'inin yalan oldugu suc failinin kendini ihbar etmesi istatistiklerinin diger tarafinda guzel bir yere sahip karakter . rodion* romanovic* raskolnikov* .
  • total adı "rodion romanoviç raskolnikov" olup; insanları 'sıradan insanlar' ve 'olağanüstü insanlar' olarak gruplandıran bir karakterdir. "rodion kulunu bağışla" duası ise en sevdiği duadır. sıradan insanlardan bu duayı talep etmekte çekinmeyen bir olağanüstü insan olma çabası vardır.
  • herşeyi yüzüne gözüne bulaştıran loser
  • hastalikli,kibirli,biraz paranoyak kisilik.sadece kendi uydurdugu bir takim seylere inanip o inanclari dogrultusunda her boku yapmanin mubah oldugunu kendine inandirmistir.ne kadar duygusuz ve soguk gozuksede duygusalligin icinde bogulmaktadir.anlayamadim bir nefret duygusuna sahiptir.devamli nefret eder herseyden.her olayin kendisine gore nefret edebilecegi bir tarafini bulur,deser durur.
  • raskolnikov'un lazar'ın dirilişine verdiği önem sibirya'ya gitmeden çok daha evvel belirir romanda. raskolnikov suçunun cezasını, suçu işlediği andan itibaren ödemeye başlar. bunu ilk başlarda inkar da etse, gitgide farkına varır ve hayattan ikinci bir şans daha ister için için - lazar da onun için ikinci hayatı temsil eder. raskolinkov, yaşlı kadını öldürürken kendisini de öldürmüştür, bir daha eski haline dönmesine imkan yoktur. bunu bilmesine rağmen lazar'ın dirilmesi, ona ikinci bir şans verilmesi gibi, kendisine de ikinci bir şans verilmesine dair umutlarını kesmez. zaten bunun için ister sonya'dan lazar'ın dirilişini okumasını, onun için dizleri dibinde ağlar sonya'nın.
  • bu balık hafızamla bile uzuun yıllar sonra hatırlayacağım isim. lise son yıllığımda teşekkür ettiğim suç ve ceza'nın baş karakteri.
  • yasli ve aksi bir tefeciyi oldurerek yaptigi yanlisin, karsiliginda alacagi paralar sayesinde devam edebilecegi egitimi gozonunde bulunduruldugunda pek onemli olmadigina karar vererek katil olan esas oglan. aslinda bu cinayeti justify etmesi icin ille de napoleon veya cengiz han olmasi da gerekmiyordu. kendi capinda mantikli ve pragmatik bir karar veren bir universite ogrencisi olarak da gorebilirdi kendini pekala. ama ille de sen butun dunyayi siradan koyunlar ve napoleonlar olarak gorursen, arada baska siniflarin da olabilecegini dusunmezsen tabii ki napoleon olma ihtimalin milyonda birdir ve denildigi gibi butun bunlari enine boyuna dusunup tarttigina gore zaten oyle bir deha, bir ustinsan olmadigin da asikardir.

    isin ilginc yanlarindan biri de, raskolnikov cinayeti justify etmek icin buyuk cabalar harcadiktan sonra, olay aninin heyecaniyla tefecinin parasini almayi da unutur. belki de bu olay sayesinde dostoyevski, bu cok sevdigi napoleon tartismasina okuyanlari daha rahat odaklayabilir, nitekim artik para ve cinayetin maddi motifleri denklemden cikmistir.
  • dostoyevski'nin (bkz: suç ve ceza) romanının baş kahramanı; tefeci kadını öldürmesi, kocakarıyı (tercümesinde sık sık kadın için bu tabir kullanılır) ablasinin para için zengin bir adamla evlenmeye zorlanıyor olmasının tek nedeni olarak, kendi bozuk düzeninin simgesi olarak görmesi sonucu gerçekleşmiştir kanaatimce..
  • en yakın arkadaşı razumihin'in kadrini kıymetini bilememesiyle de meşhurdur.
hesabın var mı? giriş yap