• (imho) en igrenc cay markasi.
    o kadar sene seylan (okunusu ole) cayi ictikten sonra insanin kusasi geliyor.
  • hediyelik olanlarının üzerinde ''bu çay yalnızca rize'de satılmaktadır'' yazar.
  • sari renkteki paketinin uzerinde rize turist cayi yazmaktadir.
  • ceylon çayı, earl grey, yeşil çay derken, çay beğeni turumda başladığım yere, yanına geldiğim, tadını başka çay türlerinde bulamadığım çay. sarı ambalajını sevdiğim.
  • ucuz politikalarla nereden nerelere getirildiğini anlamak için asım zihnioğlu'nun bir yeşilin peşinde adlı kitabı okunabilir.
  • rize çayının kötü olmasının bir çok sebebi vardır. bir kere toplama elle değil makas-sepet ile yapıldığı için klorofil oranı ve değeri düşük alt yapraklardan da bolca toplanır. zaten bitki daha az güneş ışığına maruz kaldığı için hem daha fazla klorofil içerir, hem yeterli anti-oksidan ve lezzete etken maddeleri yeterli üretemez. sonuç olarak elde edilen çay renk vermeyen, bol klorofilli neredeyse içilmez bir çaydır. oysa çay elle ve sadece klorofil oranı düşük olan tepe filizlerinden toplanmalı, bol güneş alan bitkiler tercih edilmelidir. rize çayını poşete koyup kaynar suya daldırırsanız renk vermez, suya daldırıldığını bile neredeyse farketmez, demini ve rengini yakalamsı için bol miktarda kaynar suda uzun süre (15-20 dakika) kaynatmak gerekir. ihlamuru'da o kadar kaynatsan o da tavşan kanı olur zaten. ideal çay 3 dakika kaynar suda kalınca rengini ve lezzetini suya geçiren çaydır (5 dakika tutulduğunda ise çay tadımı için yoğun demli bir çay elde edilir.) ki, kaçak çay tabir edilen çaylar bu şekildedir. yıllardır, çaykur politikaları ile poşet çayın gıda boyası ile dolu olduğunu düşünenler aslında yanılmaktadırlar. asıl içinde sadece rize çayı olup da poşet çay 3 dakikada renk salıp demleniyorsa kıllanmak gerekir. o yüzden biraz dikkatli bakacak olursanız tüm yerli üreticilerin ve lipton'un ve coca cola'nın ortak olduğu doğadan'ın poşet çaylarında yüksek oranda ithal çay ile harmanlanmış olduğunu görürsünüz. rize çayı, maliyeti düşürmek ve o kötü çay tadına (türk damak tadı dedikleri ve aslında çaykur yerleştirmesi damak tadı) yaklaşmak için kullanılan bir dolgu malzemesinden öte değildir.
  • artık veda ettiğim çay tipidir.
  • “o yıllarda türkiye’de sadece tek tür çay bilirdik: çay dedin mi, sevimsiz karton kutucuklardaki rize çayı gelirdi akla. yoksul türkiye’nin, burnunu hep havada tutmaya çalışan ezik çocuğu, nasıl da utanmıştım!”

    sıcak külleri kaldı
    oya baydar
    .
hesabın var mı? giriş yap