pyaasa

• 1957 yapımı, guru dutt'ın yönettiği ve aynı zamanda waheeda rehman ile başrolleri paylaştığı bir bollywood klasiği. "susuzluk" anlamına geliyormuş. çok güzel şiirler yazan, ancak bir türlü dikişi tutturamamış, meteliğe kurşun atan bir şairin bu çivisi çıkmış dünyada aşkı ve hayat mücadelesini anlatan bir şaheser. gerçek anlamda şaheser, hatta son zamanlarda izlediğim en mükemmel bollywood filmi diyebilirim bunun için. bilhassa bağımsızlık sonrası hindistan'ının çöküntüye uğramış ve bencillikle harmanlanmış toplumunda birey olarak var olmanın insanları ne tür bir ikileme soktuğu konusunda çok başarılı bir film olmuş. ayrıca waheeda rehman'ın güzel gözlerine, mohammed rafi'nin de kadife sesine hayran olmamak işten değil. şurda bahsettiğimin aynısını 50'li yıllar için de söyleyeceğim. bence 70'lerden de önce 50'li yıllar hint sinemasının altın yıllarıymış gerçekten. satyajit ray, guru dutt, raj kapoor gibi isimlerin çektiği ya da oynadığı filmler gerçekten takdire şayan, hepsinin ayrı bir güzelliği ayrı bir tadı var. keşke bu dönemden daha çok filme ulaşabilme şansımız olsa.