• 1986 s.s.c.b. yapımı konstantin lopushanskiy filmi. soğuk savaş döneminde dünyanın sonuna çok sert ancak az da olsa umutlu bir bakış. her bünyeye göre değil sinefillere göre bir film.
  • glasnostun olgunlaşmaya başladığı bir dönemde çekildiğinin altının çizilmesi gereken sovyet yapımı apokaliptik bilim kurgu filmi.

    filmimiz nükleer savaş sonrası kabus dolu bir dünyayı anlatıyor. milyarlarca insan ölmüş, bir avuç insan yaşama tutunmaya çalışıyor, sefillik diz boyu. gerek 1950-60'lar arasındaki nükleer silahlanma yarışında gerekse de 1980-1989 arası soğuk savaşın son dönemlerine doğru nükleer kutupların her iki yanında bu tarz apokaliptik filmler çekildi, bu film de bu yaklaşımın başarılı örneklerinden.

    sovyet sineması bu türdeki yapımlarda ortam atmosferini yaratma konusunda çok başarılı. bu film de bu açıdan çok çarpıcı ve etkileyici. film, nükleer cehennemi kıyamet vakti gibi sunduğu anlarda aile bazında yıkıma odaklanırken aslında insanlık bazımında yıkımı gözler önüne koyuyor ve iyimser bakış açısıyla diğer distopik filmlerden ayrılıyor.

    kıyamet atmosfere çok uygun düşen renk skalasıyla son derece çarpıcı. standart dışı karakterlerin de seçilmiş olması ayrı bir katma değer.
  • 1986 sovyet yapımı çarpıcı yapıt. eser sahibi konstantin lopushanskiy . içerik olarak film uygarlığın son gününü, sonunun yarını ile başlar. felaketin tüm sonuçlarına rağmen bize kalan tozdur, topraktır, havanın sarardığı patikada birbirimize tutunarak ağır aksak yürümektir. eğer genel bir kalıba sokmak gerekirse sovyet sinemasının kıyamet sonrası bilim kurgusudur.
  • --- sponsor alanı ---

    uluslararası uzay istasyonu'nda kullanılan tek bilgisayarın mimarı olan lenovo'nun sunduğu cuma bilimkurgu gecesine hoşgeldiniz! yenilenen yüzü ve nitelikli seçkileriyle "lenovo türkiye" olarak bu kültürel faaliyeti desteklemekten onur duymaktayız. ve yeni sponsorluğumuzun şerefine "sovyet ekimi" seçkisi ile, ekim ayı boyunca demir perde'nin ardında kalmış bilimkurguları siz sevenlerimizle buluşturacağız. konstantin lopushansky, aleksey fedorchenko ve piotr szulkin'in yakın tarihli filmleri ekim ayı boyunca her cuma "bilimkurgu gecesi"nde!

    lenovo türkiye, herkesin filmlere erişmesi için bir atılım da başlatmaktan gurur duyar, "soyvet ekimi"ndeki tüm filmler sadece bir kısa mesaj uzaklığında!

    --- sponsor alanı ---

    lenovo'nun sponsorluğunda devam eden cuma bilimkurgu gecesi'nin son "sovyet ekimi" seçkisi olarak izlenmiş boris strugatski ile ortaklaşa konstantin lopushensky'nin yazdığı ve yönettiği, 1986 tarihli, türkçesiyle "ölü adamdan mektuplar" olan, müthiş bir karamsarlık içinde daha da müthiş hümanist bir umudu yetiştirmekle mükemmel bir 'nükleer kıyamet' sonrası filmi.

    soğuk savaşın nükleer bir savaşa dönmesi sonrasında dünyada kalan az sayıda insanın haşin - dilerse rus da denebilecek - sosyalist gerçekçilik merceğiyle nasıl hayatta kalabilmişken "ölü" olduklarını, oğlunu kaybetmiş bir biliminsanının ona yazdığı mektuplar üzerinden yerin birkaç kat altında, soğuk ve sonsuz bir karanlıkla anlatıyor lopushansky.

    yeryüzünde hayatı topyekûn silen bir savaş sonrası, yer altında kurulmaktan başka bir çaresi olmayan 'yeni hayat'ın tüm karamsarlığı filmin her köşesine sinmiş durumda. yer altında olup, ölülerini bu yer altının altına gömdüğü bu düzende bitmiş hatta darmaduman olmuş bir 'insanlık faciası'nın gerçekçi tasviri seyri bir insan için güçleştiriyor. 'nükleer serpinti'ye evrimsel olarak daha iyi uyum sağlayacağına inandığı için çıplak gezinen bir kadın, yer altına göç ile birlikte hümanizmin sonunu getiren yeni bir 'peygamber', veya sular altında kalmış bir kütüphanede hâlâ kitapları toplamaya çalışan biri tüm bu 'insanlık faciası'nı sindiremeyen küçük 'delirme hikâyeleri'yken film bu "ağır" gerçekten müthiş bir iyimserliğe doğru da adım atabiliyor.

    şu ana kadar izlenmiş en güzel intihar sekansını barındırması bir yana, lopushansky, insanoğlunun 'gösterişçi bir maymun'dan başka bir şey olmadığını ve 'insaniyet' denen kurumun nasıl da rayından çıktığını oldukça duru bir şekilde ortaya koyuyor. oğluna hitâben yazan profesörün, küçükken en büyük korkusunun ve dolayısıyla kâbuslarının bir lokomotif olduğunu söylemesi ve geçkin yaşındaki korkusunun da hem o lokomotifin rayları üzerinde duranın hem de lokomotifi sürenin kendisi olması gerçeği ile "insanlık"ın nasıl da kendi korkularının faili olduğunu oldukça duru tasvir etmekle kalmıyor, aynı zamanda 'ilerleme' düşüncesine de çekimser bir soru işaretini iliştiriveriyor.

    nitekim, soğuk savaş döneminin getirdiği o engin karamsarlığı, sepya planlar ile karanlık bir şekilde tasvir ettiği kıyamet ve sonrası ile çocukların 'gelecek' olduğu bir gelecek beklentisinin yarattığı hümanizmi mükemmel bir şekilde birleştiren mükemmel klasik.
  • ruhum daraldı.. başarılması güç bir sanat yönetimi ve atmosferi var filmin. burnumun direğinde hissettim filmin ucuz ilaç, tatsız yemekleri ve kir, pas, çamur kokusunu... keşke daha iyi bir görüntü kalitesinde izleme fırsatımız olabilseydi
  • 10/10
    gerek gerçeklik olgusuna olan yakınlığı gerekse de ekranda yarattığı sci-fi atmosferle her anı şok edici nitelikte olan,
    senaryosu nakış gibi işlenmiş bir başyapıt.
    bugun yeniden izledim ve yine izlediğim en iyi post apokaliptik filmin bu olduğu kanısına vardım.

    tarkovski'ye stalker filminde asistanlık yapmış bir yönetmenin,
    (kendi türü içerisinde) bu denli kusursuz bir film yapmış olması ve bu filmin underground mecralardan öteye gitmemiş olması çok üzücü.

    uzun süre üzerine yazmak ve konuşmak istediğim bir film.
    daha dolu bir zamanda editleyeceğim.
  • "tanrım, ne kadar dayanılmaz bir şey! zamanın acımasız gücü vücudumuzu, aklımızı, duygularımızı çürütecek. ama insan sevmeye ve bu sevgi de sanatı yaratmaya devam edecek. doymak bilmez özlemimizle sonsuz umutsuzluğumuzla ve terörün evrensel çığlığıyla zaptedilmiş bir sanat. soğuk ve berbat bir kainat çölüne terk edilmiş düşünebilen yaratıkların çığlığı bu."
  • "insanlığın tüm tarihi rastlantısal bir şekilde edindiği ama kullanmasını dahi bilmediği, ölümcül sonuçlar doğurabilen muhakeme yeteneği yüzünden gecikmiş bir intihar yaşıyor ve daimi yaradılış daha iyi kullanılamazsa bunun anlamı daha etkili bir intihardır. yahuda'nın kendini asmasından beri.. nötron nombası, genetik, biyolojik... ve şeytan bilir daha ne çeşit silahlar var. ne muhteşem bir gelişim! mantığın gelişimi!"
hesabın var mı? giriş yap