pillars of creation

• the arrival albümünden keith merrow dehası. youtube'ta dolanan emg, seymour duncan metal tonlu manyetiklerin testleri bu parça ile icra edilir.
• pillars of creation, ilk kez 1995 yilinda goruntulenmis olan, 6500 isik yili uzakligindaki kartal nebulasi'ndaki genc ve devasa yildizlarin yakici ultraviyole isiklarina bulanarak olusturdugu dev gaz sutunlaridir. hubble teleskobu'nun 25. yili serefine bu yil ikinci kez ziyaret edilmis ve gelismis teknoloji araclariyla yeniden goruntulenmis. ustelik bu kez creation evresini degil destruction evresini goruntulemisler:
  
  http://phenomena.nationalgeographic.com/…1501cw.jpg
  
  http://www.nasa.gov/…lars-of-creation/#.vkxatcuswpy
  
  1995'te su sekilde goruntulenmisti:
  
  http://phenomena.nationalgeographic.com/…1501aw.jpg
  
  muazzam bir gorsel. saturn'den dunya'nin gorunusu sonrasinda en etkilendigim uzay fotografi.
• 2014 fotoğrafının wallpaper yapmalık versiyonu: http://imgur.com/a/m7da3
  
  şurada da 122mb'lık orjinal tiff versiyonu var: http://hubblesite.org/…leases/2015/01/image/c/warn/
• 6000 yıl önce yok olmuşlar aslında. bizden 7000 ışıkyılı uzakta oldukları için dünyadan bakan biri yok oluşlarını 1000 sene sonra görecek. peki madem daha ışık gelmedi, yok olduklarını nerden anladık? yok olmasına neden olan süpernovayı görmüşüz. ondan yayılan ve nebulayı dağıtan şok dalgası ise ışıktan yavaş hareket ettiğinden, taa burdan bakıp nasıl ve ne zaman yok olacağını anlıyoruz.
  
  gördüğümüz çoğu yıldızın çoktan ölmüş olduğu gerçeğini düşünmek hadi tamam da böyle çok ünlü olmuş nebuladır, kozmik toz bulutudur falan sanki evrenin demirbaşları gibi geliyor. sanki hep orada kalacaklar, uzay diyince aklımıza onlar geliyor. ama sonra gel gör ki, ne idüğü belirsiz bir yıldız süpernova olup patlıyor ver her şeyi temizliyor yıkıyor^*. bu sırada uzakta bir yerde yeni bir tanesi oluşuyor. o taraflardaki medeniyetler de onları wallpaper yapıyor, 1080psini falan arıyorlar.
  
  hayat garip, nebulalar falan...
• evrende bir zerre olduğumuzu hatırlatan, yıldız anası.
• bunların soldaki en uzunun boyu 4 ışık yılıdır. takriben 37.817.971.200.000 km (37.8 trilyon km) en tepesindeki minik pıtırcık uzantısı bizim güneş sisteminden daha büyük. 6000 yıl önce yok oldular ki bizim resmini gördüğümüz halinin ışığı daha yeni ulaşıyor dünyaya. ben de bu ay doğalgaz kaç lira gelecek diye düşünüyorum filan.
• masaüstü arka planım, hubble'a tapma nedenlerimden biri. ben sol baştakini deveye, diğer ikisini ise uluyan kurtlara benzetiyorum. artık orda olmadıklarını bilmek üzücü.
• tarif edemiyorum sözlük; aşk gibi, yaşama gözünü açmak gibi, ah gibi hubble'cığım
  '95'te kalmışım epeydir. o 3 karelik merakımı giderdi.
  bu fotoğrafla aramızda 6.500 ışık yılı, fotoğrafı görmemizi sağlayan insanlarla aramızda bir kaç yüzyıl var.
• bana mahşerin dört atlısı'nı anımsatan nebula. hani bazı ünlülerin adını bilmezsin ama yüzünü görünce tanırsın, bazı şarkılar vardır ismini bilmezsin duyunca hep hatırlarsın. öyle bir nebula işte bu. microsoft manzarasının uzay versiyonudur. ekranlara duvar kağıdıdır. şu an olduğu yerde olmaması, ama bizim sanki orada duruyormuş gibi algılamamız olayın bambaşka bir boyutudur.
• yaratılışın sütunları'nı dinlemek isterseniz buyurun:
  
  https://twitter.com/…?s=46&t=dgaz9ylxvvz5ifero8jsca