• sinemada bi koltuk numarasi

    - buyrun efendim, yeriniz burasi
    - tesekkurler, siz olmasaniz hayatta bulamaz, ayakta kalir, tum filmi herkesi ve kendimi rahatsiz ederek seyreder, film seyretme eylemini hem kendim hem de salondaki herkes icin katlanilmaz kilardim
    (bkz: virgüllü konuşan insan modeli)
  • eddie vedder'ın mamasan adını verdiği mini-operasının ikinci parcası. alive'da hayal kırıklıgına ugramıs kızgın genc once'da bir katile dönüşmüştür ki sonra footsteps'te hapse düşecektir.
  • nightwish'in son albümünün büyük ihtimalle ismi.
  • 7 haziran'a kalmadan harddisklerimizde yerini alan nightwish albumu..

    tarzin iyice power metal'le$mesi (bateri+gitar kullanimi primal fear'i animsatti) ve tarja'nin vokalinin opera'dan iyiden iyiye uzakla$masi di$inda bir degi$iklik yok onceki release'lerinden..

    fazlaca kendilerini tekrarliyorlar, yanli$ yapiyorlar.
  • cok cok iyi bir seyler beklerken, hayal kırıklıgına ugratan ve evet tarja'nın vokal tarzındaki degisiklikle de iyi bir etki bırakmayan sıfır kilometre nightwish albümü.
  • isp. onbir (okunusu: onse).
  • çok vasat nightwish albümü.. hatta zayıf desem yeridir.. zaten grup, oceanborn ve wishmaster'da yakalanan sound'un ekmeğini yemekten öteye gidemeyeceğini bless the child albümüyle göstermişti.. bu albümde kanıtı oldu..
  • nightwish oceanborn ve wishmaster daki sounduyla tüm dünyayı sallarken bu kadar vasat bir albüme imza atmak gerçekten hayranlarını üzüntüye boğmuştur.zira tarja turunen iyice opera soundundan uzak bir vokalle parçaları seslendirirken bir nebza olsun bless the child albümüne kıyasla daha iyi olduklarını gördüğümde kötünün iyisi şeklinde bir yorum yapmama sebeb olmuştur.
    (bkz: oceanborn)
    (bkz: wishmaster)
    (bkz: bless the child)
    (bkz: tarja turunen)
  • bircok ulkede muzik listelerinde 1 numaraya yukselen, artık baymaya başlayan opera sound'undan uzaklaşarak daha sert bir sound yakalayarak kendilerine tekrar hayran olmamı sağlamış grubun kendilerinden hiç beklenmeyecek sertlikteki son albümü
  • nightwish'in sürekli tarz değiştirdiğini kanıtlayan bir albüm. eskilerle hiç bir alakası yok. kesinlikle kötü demiyorum ama benim sevdiğim tarz değildir. benim bugüne kadar nightwish'in her albümünde en az 6-7 sevdiğim şarkısı olurdu bu sefer ise diğer şarkıları da sevmeye çalışsam da olmuyor. sadece nemo, dead gardensve higher than hope'u zevkle ve tekrar, tekrar dinleyebiliyorum.

    ayrıca bazılarının belirttiği gibi bundan bir önceki albüm century child kötü bir albüm değildir, içinde bir sürü kaliteli parça barındırır. üstüne üstlük albümün adı da yanlış yazılmıştır bu insanlar tarafından bless the child albümü olarak.

    son olarak eklemem lazımdır ki once albümünde slow parça eksikliği görmekteyim. nerede o nightwish'in eski slow parçaları diyerek sitem ediyorum kendilerine.
hesabın var mı? giriş yap