nevzat üstün

• 1924 doğumlu, oluş, yaşadığımız devre dair şiirler, cüceler çarşısı, yitikler kapısı adlı şiir kitapları bulunan şair.
• ilk şiiri 1935'te bir çocuk dergisinde yayınlanan, 1961-1964 arasında tanin, ekspres, vatan, ikdam, yeni tanin gazetelerinde köşe yazarlığı yapan, garip akımının etkisindeki şiirlerini "oluş" kitabında toplayan, çağın sorunları ve özgürlük savaşımını konu alan toplumsal gerçekçi şiirler yazan, herkesin şiirlerinden bazılarını bildiği ama kendisini çok bilmediği şair, öykü yazarı.
  
  yolumuz var
  gözlerimin bebeği
  hürriyetin yeşerdiği yerde
  
  gelin yürüyün siz de
  ağaçlar taşlar insanlar
  yolumuz var
  kan rengi dalgaların oluştuğu yere
  
  kara saçlı
  dik göğüslü
  kızlardan kadınlardan bizim de isteğimiz var
  bre var
  gelecek çağlara kalan
  
  bir büyük kavga
  bir uzun yol
  
  fırtınanın toprağı yediği yerde.
• bu şiirini çok severim, paylaşıyorum.
  
  ******
  geliyorsun ya
  dökülmüş kanıma parça parça
  en ince gövdelerden ayrılmış gibi
  usul usul
  
  iki sokak öteme yağmur yağıyor
  sen geliyorsun diye
  
  bütün aşklardan arınmış eski
  bütün düzenlerden ayrılmış eski
  sıyrılıp çıkmış kurulu yasalardan
  geliyorsun ya
  ne güzel
  görüyorum geldiğini
  
  özgürlük seninle karışınca güzel
  yaşamak seninle var
  değişir artık ellerin eskimesi
  ayakların yırtılması tükenir
  geliyorsun ya
  yeşerir şimdengeri cimriliğin ovaları
  
  bir can ekliyorum
  bütün öteki canlara
  güneşlerden geçmişlerden sevgilerden
  kavgalara barışları getiren
  dökülmüşsün
  varsın
  kanımda
  parça parça
  en kalın ağaçlardan yüklü
• (bkz: diri canlar/@safagi sokmeyen cocuk)
• hırsız hasan
  
  bir kere düşündü hasan
  iki kere düşündü hasan
  sonra develi'nin künye köyünden kalktı
  kayısı ağaçlarının çiçek açtığı bir günde
  yolun üstüne dikildi
  
  yolun üstünde hasan
  şehre doğru yürüyordu
  saati sordu kendi kendine
  cevap veremedi hasan
  
  meselâ beş olmalıydı saat
  saat beş olunca
  sabahın uyanma vaktiydi
  sabahın uyanma vaktinde
  yaşama elle tutulur gibiydi
  eh dedi hasan
  demek elimi uzatsam
  yaşamak
  bizim sarı öküz gibi geliverecek
  
  elini uzattı hasan
  yaşamak biraz öteye gitti
  biraz daha biraz daha
  derken
  yaşamak şehre indi
  durur muydu ya hasan
  o da şehre girdi
  yaşamak bir şehrin kapısını çaldı
  kapı açıldı
  hasan da kapıyı çaldı
  kapı duvar kesildi
  yaşamak yaşamak diye bağırdı hasan
  yirmisinde bir kadın pencereden baktı
  yaşamak nerde dedi hasan
  kadın dudağını büktü
  
  bir düşündü hasan,
  iki düşündü hasan,
  sonra kalktı kahveye gitti
  akşama kadar kâğıt oynadı
  sabahın uyuma vakti geldi
  ortalık karardı
  ortalık kararınca
  hasan o eve gitti
  yaşamak dedi yavaşça
  yaşamak
  sesi açıkta kaldı hasan'ın
  üşüdü
  hasan sesini aldı boşluktan
  hohladı ısıttı
  sonra koynuna koydu
  usulca duvara tırmandı
  damın kapısını açtı
  
  üçüncü kat
  ikinci kat
  birinci kat derken
  yaşamanın olduğu yere vardı
  elini uzattı hasan
  yaşamak biraz öteye gitti
  biraz daha biraz daha derken
  ayağı bir halıya takıldı
  ondan sonrasını bilmiyor hasan
  vurdular eline kelepçeyi
  candarmalarda insaf ne gezer
  koydular hasan'ı mapusaneye
  hasan dışarı baktı
  yaşamak duvarın dibindeydi
  elini uzattı hasan
  yaşamak biraz öteye gitti
  
  nevzat üstün
• 28 kasım 1970'deki tarihi kültür sarayı(akm) yangınından suat derviş ile birlikte sorumlu tutulmuş şair. "solcular sabotaj yaptı" gibisine. neyse ki çok sonraları yangınınarthur miller'ın cadı kazanı oyunu sahnede sergilenirken üçüncü perdede meşalelerin sahnedeki tülleri tutuşturmasından meydana geldiği ve sahne altındaki mazot deposundan ileri geldiği anlaşılmıştır da bu güzide insanlar aklanmıştır.