monachopsis

• ince fakat kalıcı olan, bir yere ait olmama duygusu.
• hissedilen bir duygu..
• hiçbir zaman yok olmayacak bir duygudur. küçük yaşta, evime ait olmadığımı anladığım anda uçtum yuvadan. bilmediğim bir kentin yatılı okulunda buldum kendimi. her görüşten insan vardı yatılıda. hepsini tanımaya çalıştım ama hiçbirinin idealine inanmadım. sağa ya da sola ait hissetmedim kendimi. bir hayal yarattım, sonra o kente de sığamadım. hayalimin peşinde istanbul'a geldim. istanbul'a da ait olamadım. mutlu ve mutsuz ilişkilerim oldu ama hiçbir kadına ait hissetmedim kendimi. rüzgarda savrulan boş poşet oldum hep. o kadar pis bir duygudur ki bu, tatmin olamazsın. bir yer, bir kişi ya da bir şey seni sadece geçici bir süre meşgul eder, sonrası yine kaçış. vazgeçersin, içine kapanırsın. ardından yaşama sevinciyle dolar ruhun, yeni bir hikaye yazmak için yola koyulursun. nihayetinde söner o coşku. bu duygu bir lanettir, gece gündüz yalnızlığını besler.
• "monos (tek,yalnız)" ve "-opsis" son ekiyle de "görünüm" anlamına gelen yunanca kökenli sözcük.
  
  arka planda seyreden tereddüt ve bir yere ait olamama hissi.
• yabancı olma, sürekli gitme isteği, her şeyin geçici olduğunu düşünme ve hep ne olduğunu bilmeden bir şeyi beklenmesidir.monachopsis
• çağıran bir şeyler var hep beni uzak şehirlerde hissine kapılmak gibi.
• psikolojide hiç bir yere ait olmama durumudur.
  
  edit:tanım
• insanın evi neresi bilememe bir yere ait olamama hissidir. dahası bu his sadece yer veya mekan için değil kişi bazlı da görülebilir bağlanıldığını hissedildiğinde bir çıkış noktası aranır aranır aranır .. hayat hep bir arayıştır bu kimseler için.özgürlük hissi ile sıkça karıştırılsa da asıl olan aidiyettir bu nedenle taşınılan her yeni şehirde yeni insanlar yeni evler karşılar sadece karşılar hemen alışılır ama içselleştirmek çok mümkün değildir çünkü ait olunan tek yer hiçbir yerdir .
  aidiyet duygusuna çok anlam yüklemekten midir bilinmez içten gelen bir ait olamama hissi her an her yerde ruhu huzursuz edici konumda beklemektedir
• derinde bir yalnızlık hissi. ait olmamak değil, ait olmayı bilmemek. en mutlu, en huzurlu anda bile dışardan kendine bakıp, burada ne işim var dedirtir bazen. tuhaftır.
• kendini hiçbir yere ait hissedememek. yani maslow 'un ihtiyaçlar hiyerarşisindeki basamaklardan birinin olmaması. asla kendini tamamlayamadiğın bir hayat.
  
  binlerce kalabalığın içinde yalnız olmak ama kalabalık kadar korkmamak yalnızlıktan.