• uzun planı sinemaya getirmiştir. macar tarihinden yola çıkarak kendi ülkesinin siyasal filmlerini oluşturmuştur.
  • 1921 yılında doğmuş macar yönetmen.
    1950 yılında budapeşte yüksek sinema okulunu bitirmiştir. 1953’ten sonra belgeseller yapmıştır. ilk filmi olan a harangok romaba mentek (çanlar roma’ya gitti)’yi 1958 yılında çevirir. jansco’nun filmlerinin çoğunun içeriğini ülkesinin yaşadığı ikinci dünya savaşı, konseyler cumhuriyeti ve halk isyanları gibi tarihsel olaylar oluşturur. 1960’larda çevirdiği bu filmlerle ülkesinin tarihi üzerine yoğunlaşmıştır. bu durum onun uluslararası alanda tanınmasına neden olur. 1960’larda çevirdiği, cantata (1963), szegenylegenyek (umutsuzlar, 1965), csillagosok, katonak (kızıllar ve beyazlar, 1967), csend es kialtas (sessizlik ve çığlık, 1968) gibi filmler bu tarz filmlerine örnektir. bir köylü isyanını anlatan még kér a nép (kızıl ilahi ) 1972 tarihli filminden sonra italya’da güç kavramını ele alan dört film çekmiştir. seksenlerde çalışmalarının temel konusu politikanın gizli ve mistik yönleri olmuştur.
    jansco'nun filmlerinde genel olarak uzun plan hakimdir. alıcı, ray üzerinde sürekli hareket halinde, objeleri takip etmektedir. uzun planın genel olarak yarattığı sıkıcılık belki de bu yüzden jansco 'nun filmlerinde fazla yaşanmamaktadır*
  • macar sinemasının asi yönetmeni. özellikle 60'lı yıllarda kameraya aldığı siyasi filmler ile epeyi ses getirmiştir. kendine has bir sinema dili geliştiren yönetmen kendinden sonra gelen bela tarr gibi yönetmenleri etkilemeyi başarmıştır.
  • bugün itibariyle yaşamını yitirmiş büyük yönetmen.
  • dün yaşamını yitiren macar yönetmen. (bkz: macar sineması)
  • bela tarr'ın aslında model aldığı, izinden gittiği asıl yönetmen olmasa da etkilenişinin en fazla göründüğü macbeth'te (1982) bildiğini ve saydığını gösterdiği açık alan uzun çekim/aşırı uzun çekim ile stilize oyunculuk ustası ve aşığı macar yönetmen.
  • tarr'ın uzun çekimlerinin fikir babası macar rejisör. tarr kadar tanınmamasının sebebi 1960'ların ortalarında yaptığı en iyi filmlerinin, bergman, bresson, tarkovski, godard gibi kallavi yönetmenlerin en parlak dönemlerinin gölgesinde kalmasıdır. aslında filmleri, varoluşçuluğu, görsel stilizasyonu, zarif bir koreografiye sahip çekimleri, uzun çekimleri, tarihi dönemleri yansıtması, kırsal ortamları ve psikanalizi çok net ifade eder.

    sinemasına bir şans vermenizi önermekle beraber bunun yanında filmlerinin sık rastlanan bir teması, gücün kötüye kullanılmasıdır. genellikle komünizm ve sovyet işgali altındaki macaristan hakkında alegorik yorumları sever. 1960'ların sonlarına doğru ve özellikle 1970'lere doğru, jancso'nun çalışmaları giderek stilize ve açık bir şekilde sembolik hale gelmiştir.
  • formalist sinemanın babalarından bir tanesidir.
hesabın var mı? giriş yap