• (bkz: meyan koku)
  • meyan kökünden üretilen, hiç bir tada benzemeyen garip bir içecek ya çok sevilir ya nefret edilir, özellikle ramazan aylarında antep dolaylarında ilgi çeker ve tüketilir.
  • (bkz: aşlama) adana ve mersin dolaylarında sokakta seyyar satıcılar satar bunu, içerken fondip yapılarak içilir. ben içtiğimde toprak kokusuna benzer bir kokusu olduğunu farketmiştim.
  • özellikle kadın hastalıklarına ve mide ve sindirim sistemi rahatsızlıklarına iyi gelir. adana ve mersin'e ek olarak güneydoğuda da çokça tüketilmektedir. meyan köklerinin ezilip suda bekletilmesiyle yapılmakta olup tam kıvamına gelmesi en az 3 günü almaktadır.
  • genellikle beğenme beğenmeme gibi bir durum yoktur. zira aromasının yoğunluğundan ötürü içebilme-içememe durumu vardır. o tadına, kokusuna tahammül edemeyenler için yapılabilecek bir şey yoktur. çünkü seyrelt seyrelt bir yere kadar. çoğu su olduktan sonra bana getirsen ben de içemem. ancak eğer ki önünüze konulan ilk bardağı içebiliyorsanız artık sizin için vazgeçilmez bir içecektir meyan şerbeti. içebilme/içememe oranı benim gözlemlerime* göre 1:1'dir. neyse temel iki hazırlanış yöntemiyle ilgili küçük birer not düşmeyi borç bilirim.
    --piyasada hazır paketlerde ramco** firmasının meyanları var. bunların paketlerinden çıkan plastik şeyin içine meyan kökünü doldurup soğuk su dolu sürahiye atıp bekliyorsunuz. gayet kolay ve hızlı bir yöntemdir.
    --gelelim klasikleşmiş yönteme. önce geniş ağızlı bir kap alınır(leğen, tencere gibi), onun üstüne de delikli bir kap konulur (süzgeç olur, yine şu delikli leğenlerden olur). onun üstüne bir bezin içine meyan kökü koyup sararsınız. onun da üstüne buz kalıbını koyarsınız. yani aşağıdan yukarı tencere-süzgeç-bez(içine meyan sarılı)-buz düzeneği kurulur. o buz eridikçe damla damla sular geçer meyanın arasından ve alttaki kaba dolar. ikindi saatlerinde koyarsanız akşama hazır olur. ondan sonra elimizdeki şerbeti damak tadımıza göre sulandırıp afiyetle içeriz. sulandırmadan içerseniz eğer büyük ihtimalle çok acı bir tat alırsınız. "rezil oldu güzelim meyan" deyip lavaboya bile dökebilirsiniz.
  • antepte kale altındaki yerinden alıp iftarda içmeyi özlediğim ramazanın vazgeçilmez likiti. allahtan ramco varda istanbullarda idare ediyoruz.

    temin etmek isterseniz şöylede birşey var. (bkz: #25100402)
  • güneydoğu anadolu bölgesinde iftar sofralarının vazgeçilmez içeceğidir kendisi. sahurda yatmadan önce içtiğiniz zaman ertesi gün ağzınız normale göre çok daha az kurur. o kadar müptelasıyımdır ki ben bunun, yurtdışı dahil gittiğim her yere yanımda bir paket ramço götürmeyi adet edinmişimdir.
  • anadolunun kolası.
  • (bkz: kumlu kola)
    süs olarak da bilinir, yada biz oyle diyoruz.bilemedim.
  • tanıyanları için ayrı bir tiryakiliktir.

    daha çok doğu kültürünün tanıdığı bir şerbet. saymakla bitmeyen faydaları vardır...herkesin damak tadına hitap etmeyen bir şerbet olup bir yudum alıp kusanları biliyorum. benim vazgeçilmezimdir. çocukluğumun ramazan günlerinde iftara yakın, mahalle mahalle dolaşan yöresel kıyafetler giyinmiş şerbetçileri hatırlatır bana. ne dediğini yıllarca çözemediğimiz bir bağırış şekli onlara özgüdür. ama biliriz ki meyancıdır bu. meyancının bağırdığı sözcüklerin içeriğini öğrendiğimiz gün ise ayrı bir mutluluktur.
    "ballı meyaaan, yürek soğutuyor beyler" ama sizin duyduğunuz sesin uzaktan yakından bununla alakası yoktur.sokak satıcılarının bunu nasıl başardığı ise ayrı bir merak konusudur..
hesabın var mı? giriş yap