meat is murder

• smiths (yada the smiths) albumu.
• (bkz: basucu albumleri)
• the headmster rirual
  rusholme ruffians
  what she said
  that joke isnt funny anymore
  how soon is now
  nowhere fast
  well i wonder
  barbarism begins at home
  meat is murder
  
  parchalarını iceren 1984 cıkıshlı lezizthe smiths albumu...
• albüme adını veren parcanın sözleri ise şöyledir:
  
  heifer whines could be human cries
  closer comes the screaming knife
  this beautiful creature must die
  this beautiful creature must die
  a death for no reason
  and death for no reason is murder
  
  and the flesh you so fancifully fry
  is not succulent, tasty or kind
  it's death for no reason
  and death for no reason is murder
  
  and the calf that you carve with a smile
  is murder
  and the turkey you festively slice
  is murder
  do you know how animals die ?
  
  kitchen aromas aren't very homely
  it's not "comforting", cheery or kind
  it's sizzling blood and the unholy stench
  of murder
  
  it's not "natural", "normal" or kind
  the flesh you so fancifully fry
  the meat in your mouth
  as you savour the flavour
  of murder
  
  no, no, no, it's murder
  no, no, no, it's murder
  oh ... and who hears when animals cry ?
• bazilarimizin gözlerini açan (bkz: this night has opened my eyes) ve et yemez yapan albüm ve de sarki.
• her et mahsulü gördüğümde bu etin kaynağı olan hayvanın yaşarkenki güzelliğini hayal etmeme ve gözlerini üzerimde hissetmeme neden olan muhteşem albümün muhteşem şarkısı. müzikal açıdan da olabildiğine nitelikli bir çalışmadır.
• (bkz: the meatrix)
• ilk iki albümü hatful of hollow ve the smiths çok iyi eleştiriler alan ve deha pırıltıları barındıran the smiths'in üçüncü albümü. ancak "meat is murder" önceki iki smiths kaydı gibi deha pırıltısı falan barındırmaz, dehanın ta kendisidir çünkü.
  iç kapaktaki gruba ait resim, smiths hayranlarının mutlaka görmesi gereken cinstendir. grup üyelerinin belki de biraz the clash'e özenerek verdiği pozda özellikle morrissey'in duruşu çok çarpıcıdır. sanatçının cool ve hâtta neredeyse gülümseyen bakışının ardındaki gerçek, onu tanıyanlar tarafından hemen fark edilebilir: morrissey fotoğraftaki karizmatik duruşuna rağmen hâlâ üzgündür, kalbinin kırık olduğu açıkça ortadadır.
  açılıştaki the headmaster ritual kendini hemen belli eden gitarıyla, morrissey'den çok gitarist johnny marr'ı öne çıkartır. nakarattaki "na-na-na-na" kısmı grubun bir yıl sonra yapacağı (ve asıl şaheseri olan) the queen is dead'in ilk single'ı the boy with the thorn in his side'ı andırır. i want the one i cant have klasik smiths şarkılarından biridir; uzun isimli, ve yalnız sözlere sahip: "i want the one i can't have / and it's driving me mad / it's written all over my face".
  how soon is now belki de grubun günümüzde en bilinen şarkısıdır. geçtiğimiz yıllarda ortaya çıkan tatu adlı sübyan rezaletinin de coverla(yama)dığı bu muhteşem parçada morrissey, smiths'e özgün karamsar lirikleriyle şarkının sonunu muhteşem getirir: "when you say it's gonna happen 'now' / well, what exactly do you mean? / see i've already waited too long / and all my hope is gone". grubun bundan daha iyi parçaları da vardır, ancak smiths'in ruhunu en iyi yansıtan şarkı bu olmalı.
  zaman zaman politik mesajlar da veren smiths, nowhere fast'de "i'd like to drop my trousers to the queen" diyerek, kraliyet yönetimi'ne sex pistols'tan bu yana müzik piyasasında yapılan en sarsıcı eleştiriyi getirir. albümün en iyi kısmı ise bundan sonra başlar; son üç şarkı albümün en iyi üç şarkısıdır aynı zamanda. örneğin well i wonder nefis bir bas partisine sahip; harikulade bas gitarı ile neredeyse three days^* keyfi yaşatıyor insana. barbarism begins at home'da gitar âdeta basla kavga ediyor. "unruly boys who will not grow up must be taken in hand" dizeleri ile bu parçada morrissey, dinleyicileriyle bir şarkıcı veya besteciden öte, neredeyse bir psikolog gibi iletişim kuruyor. finaldeki "meat is murder" ise adından da anlaşılacağı üzere^* hayvan haklarını savunan bir şarkı (gerçekten)! çok iyi bir beste olduğu su götürmez, ancak verdiği mesajlar bu konuya kaygılı yaklaşmayan benim gibi anti-idealist bireyler için pek fazla anlam ifade etmiyor. bana ne kardeşim, ben haftada en az iki kere et yiyen bir bünyeyim, et yemeden doyamıyorum.
  "meat is murder" the smiths'in iyi bir grup olmaktan öteye geçip, çok iyi bir grup olmaya başladığı albüm. belki the queen is dead kadar muhteşem değil, ancak grup "the queen is dead" gibi bir albümü kaydedebileceğinin ilk sinyalini bu kayıtla vermiş.
• album kapagindaki resmi emile de antonio 'nun in the year of the pig den almislardir. resimde gorulen askerin kaskinin ustunde, orijinalinde make war, not love yazmaktadir
• how soon is now gibi bir klasiğin yanında barbarism begins at home gibi olağanüstü bir güzellik de barındıran the smiths güzellemesi.