• michelle williams, casey affleck ve kyle chandler gibi oyuncuların rol alacağı drama. yönetmen ve yazar kenneth lonergan. hayatını kaybeden abisinin 16 yaşındaki oğluna bakmak zorunda kalan bir adamın hikayesi. birçok casey affleck filmi gibi hikaye boston'da geçecek. amerika'da 18 kasım'da vizyona girecek.

    https://www.youtube.com/watch?v=ah07chun4hg
  • nedendir bilinmez türkiye'de vizyona ancak şubat ayında girecek olan film. ilk yorumlar epey olumlu.
  • aglatan, insani dagitan mukemmel film. bu sene izledigim en iyi film kesinlikle. cok gercekci olmus.

    insanin yasayabilecegi en buyuk acilardan birini yasayan bir adam ve bu olayin onu ne hale koydugunu anlatiyor. casey affleck dokturmus. michelle williams pek gorunmuyor ortalikta ama gorundugu zamanlarda o da cok iyi is cikarmis. pecetesiz gitmeyin. kiz arkadasinizla da gitmeyin. gozume bir sey kacti moduna giriyorsunuz.

    ps: arrival ile birlikte arka arkaya super bir kombo yapti amerikan sinemasi. doctor strange de cok iyi deniyor. uzun zamandir boyle guzel filmler arka arkaya gelmiyordu sinemalara.
  • bu akşam beyoğlu atlas sineması'nda izlediğim film, tereddüt filminin öncesinde fragmanına denk gelmiş ve merak etmiştim, tereddüt filminden bana kalan tek güzel şey de bu film oldu.

    filmi öyle ağlak gözlerle izlemiyorsunuz ama midenize yine de bir yumruk iniyor, kimi zaman gülüyorsunuz, kimi zaman düşünüyorsunuz... netice olarak çok ağlatmayan ama çok fazla yürek sızlatan, bazen güldüren... hayat gibi bir film.

    ayrıca filmde en çok da kültür farklarını düşünüyorsunuz, ölüm, cenaze, yas olayları ülke ülke, kıta kıta nasıl değişiyor şaşırıyorsunuz.
  • margaret'ini pek sevmediğim kenneth lonergan'ın bu filminiyse epey sevdim. lonergan hem senaristlikte hem de yönetmenlikte döktürmüş, ortaya iyi bir dram çıkarmış. sinema açısından zayıf bir yıl olan 2016'nın en iyilerinden. etkileyici tarafı eldeki duygusal öykü üzerinden duyguları sömürmeye yeltenmemesi. hep çağan ırmak örneğini kullanıyorum ama yapacak bir şey yok. lonergan, ırmak gibi müzikle, karakterleri hıçkıra hıçkıra ağlatarak sizin de duygularınızı sömürmeye yeltenmiyor. hatta belki de bir selpak bitirebileceğiniz bir sahneyi daha yeni ağlamaya başlamışken kesip başka sahneye bağlıyor. mizahı iyi, dramı yerinde ve etkileyici, oyunculukları fevkalade. gönül isterdi ki güzeller güzeli michelle williams'ı daha fazla görelim. ne yazık ki 10 dakikalık rolü var ama bu 10 dk'da döktürmüş. casey affleck zaten filmi taşıyan kişi. büyük oynamadan karakterin haleti ruhiyesini çok iyi yansıtmış. lucas hedges de oldukça iyiydi. gelecek vaat eden bir oyuncu. kyle chandler pek konuşturulmamış, gretchen mol'un da rolü 5-10 dk kadar, matthew broderick 1 sahnede görünüyor. oyunculuklar ve oyuncular böyle.

    filme dair pek bir şey bilmeden gidin şeklinde tweetler görünce ilk fragmanı hariç hiçbir şeyi izlememiştim. iyi ki de öyle yaptım. bence pek bir şey bilinmeden izleyince daha fazla etkiliyor, ki bu durum sadece bu filme özgü bir şey değil. ne yazık ki tanıtımlarda artık filmin tamamı parçalanarak gösterildiğinden bu parçaları sırayla izlediğimizde tanıtımlar yüzünden pek etkilenmiyoruz.

    spoiler

    lee'nin 3 çocuğunun ölümüne neden olması filmin en vurucu tarafı. ama yönetmen konuyu sömürmemek için olsa gerek yangından sonra lee'yle randi'nin ilişkisine yer vermemiş. olayları epey gerçekçi ve biraz soğuk bir anlatımla yansıtmış. mesela lee'yle randi boşanmalarından yıllar sonra karşılaşırlar, randi lee'den özür diler. bu etkileyici sahneyi normalde uzatabilir, bizde gözyaşı bırakmayabilirdi ama kısa kesiyor, iyi de ediyor. iyi bir film. içinde bu denli eğlenceli sahneler olduğunu da bilmiyordum. güldürüyor, ağlatıyor, düşündürtüyor. lonergan böyle kaliteli filmler yapmaya devam eder umarım.

    spoiler
  • casey affleck'e oscar aldirabilecek son zamanlarda izledigim en kaliteli duygusal filmlerden. o kadar gercekci ki senaryo bunlara anlatilmis ama metin verilmemis de hersey spontane oynanmis sanki!

    bu kadar iyi oynanmaz, bu .iktigimin affleck ailesinde biseyler var ama ben cozemedim..
  • rectify sessizliği ve hüznünde bir film. insanın içini acıtıyor.
  • casey affleck'in müthiş oynadığı, drama filmi derken, ağlatan sahnelerin bile hemen ardından gülümsetebilen, hayata tutunamamış insanın filmi.
  • matt damon'in sinemada guzel seyler yaptigina tanik olmanin sevincini yasadigim film. iyi bir aktor'den iyi bir yapimci ya da yonetmen'e evrilmeye calisan yolunda basarisi daim olsun. guzel adamdir.

    simdi filme gelirsek, bu damon sulalesi ve affleck kardesler boston sehrindenler ya. memleketleriyle her daim gonul baglari olmus. holywood'da yasasalar da buralari unutmuyorlar. sagolsunlar.

    biz de aksamin bir saatinde, soguk bir kis gununde, bir boston kasabasinin kucucuk bir sinemasinda izleyelim diye gittik. bakalim dedik ne olmus bizim yan kasabalarda. insanlar nasil hayatlar yasiyor deniz kenarindaki kucucuk bir sehirde. anammm.. benim musluklar bir acildi...durmak bilmiyor.. sanki bana gosterilen yan komsumun hikayesi... evler ayni.. yollar tanidik.. cocuklar ayni, sari kafa bebeler.. kiyafetler ayni.. sehrin spor takimlarinin atkisi, tshirtu, beresi derken oldu bana capcanli bir hikaye. mendil dayanmiyor, goz ve burun silmekten geberiyorum. bir yandan da bakiyorum salona goz ucuyla, hickirik ve burun silme sesleri geliyor..ohhh diyorum yalniz degilim.

    --- spoiler ---

    simdi filme dair sasirdigim seyler oldu. oncelikle balikcilikla gecinen koylulerin kokaine ulasabilecek zevkleri oldugunu bilmezdim. orda bi yamuldum. lan dedim yan komsu da mi gece boyle koko cekiyor.. neyse..

    babasini kaybetmis bir cocugun tavri eminim ki bir cok insana garip gelebilir ancak bana hic gelmedi. buranin cocuklari boyle. her ne kadar cocuk olup, amcasindan ayrilmak istemese de bir sekilde kendi ayaklari uzerinde durabilecek sekilde yetistiriliyorlar. yani oyle sadece babasi tarafindan buyutulmus ve cok seviyor diye cenazesinde agladigini goremezsiniz. travmalarini iclerinde yasar amerikan halki, disariya belli etmez. bir sey anlayamazsin coook samimi olmadan. hos, samimi olmaya da pek izin vermezler. denisik insanlar yani.

    oglanin buzluktan yemek alirken babasinin yerlestirdigi tavuk agirlikli yiyecekleri yere dokmesi ve bunun sonrasinda patlayan travmasi... cok etkileyici bir sahneydi. amcasi lee'nin cocugun aglama krizi ve travma sebebini biliyor olarak teselli etmeye calismasi da bir o kadar tatliydi.. tam cumleyi hatirlamiyorum ama soyle bir sey dedi:

    - ohooo sen her deepfreeze'i actiginda boyle aglayacaksan isimiz var!

    lee'nin kavgaci ve gozu kara halleri filmin basinda ohhaaaa dedirtse de sonrasinda her seyini kaybetmis ve hrant dinkin oglunun babasi olduruldugunde dedigi gibi "dunyanin camini cercevesini indirmek isteyen" bir adamin korkacak bir seyi olmadigini anlayarak sakinliyorsunuz.

    filmi izleyen en az on arkadasima sordum. lee'nin yerinde olsaniz manchester'da kalir miydiniz diye. sadece bir tanesi evet dedi. digerleri cok guclu bir sekilde hayir dediler. benim de cevabim hayir. her gun eski karimi ve yeni cocugunu gorme iskencesinin oldugu ve cocuklarimin uyudugu yerde ben de yasayamazdim. ne pahasina olursa olsun. en dogru karari verdi.

    --- spoiler ---

    casey affleck cok cok guzel oynamis. o'nun lee olduguna inaniyor insan. daha da cok goruruz umarim.

    oscar'lik oldugunu sanmiyorum pek filmin. oyle buyuk yapim vs degil. sadece kalbe dokunan simsicak ve hazinli bir kasaba drami. zaten olcumuz de akademi odulleri degil ya. massachusettsli abiler film ceksin, yeni sinema adi altinda izleriz, umutlaniriz. hep milyonlarca dolarlik vahsi holywood filmleri izleyecek degiliz. avrupa sinemasina yakin isler beni mutlu ediyor. izleyin.
  • hüzün dolu, sakin geçen hayatın içinden bir film. kimi yerde çok sarsıcı sahnelere denk gelebiliyor, kimi yerde durup sorguluyor, düşünüyorsunuz. casey affleck’in her zamanki gibi sakin ve buz gibi duruşu (abisi gibi) filmin hikayesiyle o kadar güzel örtüşmüş ki, oyunculuğu nasıl başladıysa aynı ivmede gidiyor. güzel mi oynamış kesinlikle evet, rolünün adamı olmuş. hikaye çok ağır bir trajedinin sonrasını anlatmasına rağmen seyircide uzun süre etkisini sürdürecek kadar kalıcı bir melodram yok ortada. müzikler ile sinematografinin uyumu mükemmel. michelle williams’ın az ve öz oyunculuğu yan bir rol için oldukça yeterli. film çok doğal ve çok soğuk. 7/10
hesabın var mı? giriş yap