levni

• asil adi abdulcelil celebi olan ama eserlerine levni diye imza atan 18. yy'da yasamis meshur turk minyatur sanatcisi.
  (levni renkci manasina gelir)
• levni, eskiden, ankara tunalı hilmi'de bulunan eski bir plakçı. bir zamanların (1980'ler) takılınable bir yeri idi. plaklardan kasetlere çekim vs. olayları.
• (bkz: minyatür)
• minyatürlerinde, yüzlerin kalıplaşmış halde değil, kişinin özelliğine göre resmedilmesi, perspektif kurallarına uyulması en önemli özelliğidir. surname minyatürleri meşhurdur^*.
• bir örnek ile işi pekiştirelim..
  http://www.discoverturkey.com/…/saheser/12/301.html adresinde görülebilecek, adreste de şaheser olarak bahsedilen eser minyatür mü maxitür mü tartışmasını gözler önüne serer.
• minyatür sanatına derinliği getirmiş;eserlerinde parlak renkler yerine,doğal ve yumuşak renkler kullanmış;ünlü türk minyatürcüsü ve şairidir.
• 1982 kibris dogumlu, anaokulundan beri piyano dersleri alan, universite ile arasi birturlu iyi olmayan, su an ankarada oturan sahsiyet ^*.
• (bkz: levin)
• halk ozanı, ressam. ününü daha çok ressam olarak yapan, minyatürleriyle tanınan levni'nin bir başka yanı da, aşık ömer'in etkisinde kalmış bile olsa, bir halk ozanı oluşudur. asıl adı abdülcelil çelebi'dir. edirne'den istanbul'a geldiği, bir süre bursa'da kalmış olduğu, bursa'da evlendiği sanılıyor. "ressam çıraklığı" yaptıktan sonra döneminin en ünlü ressamı olmuş "saray ressamlığı"na yükselmiştir.
  levni'nin yalın bir dili olduğu gözleniyor. ince alaycı bir tutumu var. elbette güçlü bir ozan gibi görünmüyor, ama dili kullanmasını bilen, zeki, iğneleyici yanı ortaya çıkan bir ozan.
  
  çiçeğe arı, arıya asel
  aptala boru, boruya gazel
  şaire türkü, türküye güzel
  güzele gerdan ne güzel uymuş
  
  kavuğa sarık, sarığa sümbül
  köçeğe yanak, yanağa kakül
  bahçeye güllük, güllüğe bülbül
  bülbüle efgan, ne güzel uymuş
  
  kediye fare, fareye kovuk
  meclise kelam, kelama doruk
  hastaya çorba, çorbaya koruk
  koruğa havan ne güzel uymuş
  
  yemeğe sahan, sahana kalay
  fakire kibar, kibara saray
  hünkara vezir, vezire alay
  alaya kaftan ne güzel uymuş
  
  kapıya kilid, kilide miftah
  dervişe hırka, hırkaya külah
  kahveye yaran, yarana meddah
  meddaha yalan ne güzel uymuş
  
  yayana atlı, atlıya koşu
  dallıya kuşak, kuşağa poşu
  sohbete helva, helvaya turşu
  turşuya soğan ne güzel uymuş
  
  yağlıya nakış, nakışa ipek
  üstada hüner, hünere emek
  levni ye güzel, güzele döşek
  döşeğe yorgan ne güzel uymuş
• şiir : atalar sözü destani
  levni
  
  tut atalar sözünü kalbi selim ol
  gönülden gönüle yol var demişler
  gider yavuzluğun tab´ı halim ol
  sert sirke küpüne zarar demişler
  
  her kara uzatma elin eteğin
  yelkovana döner ahır emeğin
  nitekim göllerde şaşkın ördeğin
  başın kor kıçından dalar demişler
  
  aldanma cihanın sakın varına
  düşmeyegör onun ah-ü zarına
  bugünkü işini koyma yarına
  yar yıkıldığı gün tozar demişler
  
  çoktur bu alemde boşa yelenler
  kande bilenler ile bilmeyenler
  eskiden adettir dağdan gelenler
  bağda olanları kovar demişler
  
  dediler bu pendi sordumsa kime
  tuz ekmek bilmeze müşkilin deme
  kül kömür ye namert lokmasın yeme
  gün olur başına kakar demişler
  
  arzeyle bu pendi kendi özüne
  dost addetme her güleni yüzüne
  incinme dostunun doğru sözüne
  doğru söz insana batar demişler
  
  bir mürşid-i kamil bulmayanlara
  pirler nasihatın almayanlara
  sözünün ispatı olmayanlara
  bir dipsiz kile boş anbar demişler
  
  yar ile ettiğin kavle ver karar
  kar etmezsen bari eyleme zarar
  aza kanaat et olma tamahkar
  ucuz satan tezcek satar demişler
  
  kanaat halkasın bırakma elden
  elinden çıkmasın der isen dümen
  deve ahu gibi boynuz isterken
  iki kulaktan da çıkar demişler
  
  güneş balçık ilen sıvanmaz ey dil
  bi-zeban da olsa bellidir kamil
  kendüden gayruyu beğenmez cahil
  kendi çalar kendi oynar demişler
  
  hileyi irtikap etme kıl hazer
  desinler sana bir er oğlu er
  sen elin kapısın çalarsan eğer
  el de senin kapın çalar demişler
  
  gerek şaki olsun gerekse said
  kerim kereminden eylemez teb´id
  böyledir mevla´dan sen kesme ümid
  gün doğmadan neler doğar demişler
  
  levni nasihatı pirlerin böyle
  durub-ı emsalden hazm ile söyle
  meydan-ı hünerde ağırlık eyle
  ağır bassa beğni ağar demişler
  levni