keeling eğrisi

• karbondioksitin artışını gösteren eğridir. bu ölçümü ilk defa keelin isimli kişi yapmıştır.
• tanım: karbondioksit artışını gösteren, buna bağlı olarak piyasada 'öldüren eğri' olarak tanımlanan ölçüm eğrisidir.
  
  oldukça basit bir çalışma mekanizmasına sahip diyebiliriz. sonuçlarını inceleyip kendi sonumuzu nasıl getirdiğimizi kolaylıkla anlamamıza da olanak sağlıyor. kısacası verimi tartışılmaz. havadan alınan örnekler atomik seviyede sayılıyor ve minimum 1 milyon hava molekülünün kaç molekül karbondioksit içerdiği tespit ediliyor. kritik sınır ise ortalama 35/100000. bu da 1 milyon hava molekülünün 350 tanesinin karbondioksit olmasına tekabül ediyor diyebiliriz.
  
  son yapılan araştırmalar ise toplam molekül ağırlığının binlerce kilograma ulaştığını söylüyor. yani kullandığımız deodorantları üzerine oturmak suretiyle kullandığımız bölgeye soksak bile bu işten sıyrılamayız artık. kendi sonumuzu kendimiz getirdik. bundan böyle gökten bok yağmasını, ankara'da tsunami çıkmasını ve sivas nüfusunun köyüne geri dönmesini bile bundan biliniz.
• (bkz: charles david keeling) 1955'te isli şehir çatılarından el değmemiş vahşi ormanlara kadar her türlü ortamda karbondioksit konsantrasyonlarını ölçebilen bir cihaz geliştirdi.
  
  geliştirdiği ölcüm cihazıyla, kaliforniya'daki big sur'da, washington eyaletinde olympic peninsula'da ve arizona'daki yüksek dağ ormanları gibi farkli noktalarda günler boyunca ölcümler yapti. ayrica veri setine güney kutbundan ve uçakla edindigi olcumleri ekledi. 1957'de keeling, hawaii'deki mauna loa'nın tepesinde deniz seviyesinden 10.000 ft (3.000 m) yüksekte bir meteoroloji istasyonu kurdu. keeling, istasyondaki karbondioksit seviyesini düzenli olarak ölçtü ve üç şeyi keşfetti.
  
  1) co2 konsantrasyonu gün içinde değişiklik gösterir. günlük en düşük konsantrasyon, yeşil bitkilerin co2 emmede en aktif olduğu oğleden sonradır.
  2) co2 konsantrasyonu, yıl içinde küresel olarak da değişiklik gösterir. yeşil alanları daha bol olan, dolayısıyla daha fazla bitkinin bulunduğu kuzey yarımkürede, bitkilerin yetişmedigi kış aylarında co2 oranı yükselir. kış ayının son günleri, yani mayis ayinda co2 en yuksek degerine ulaşır. bahar aylarıyla birlikte bitkiler büyümeye başlar ve co2 orani buna bağlı olarak düşer. yani döngüseldir.
  3) konsantrasyon hizlanarak artiyor. kutup buzlarının içinde kalan hava kabarcıklarından alınan örneklerde, co2 miktari mö 9000 yillarinda 275-285 ppm olarak ölcüldü. 1958 yilinda 315 ppm; 2013 yılında ise 400 ppm...
  
  1958'den 2013'e artış 85 ppm idi, bu da konsantrasyonun 55 yılda yüzde 27 arttığı anlamına geliyor. bu, dünya atmosferindeki co2 konsantrasyonunun arttığına dair ilk somut kanıttır.