• (bkz: the shadow)
  • karanlikta yabilabilecek mastarsiz eylem.

    ayrica (bkz: karanlikta yurumek)
  • evde tek basiniza, tam da yataga yatmis uyumak uzereyken duyulursa, once insani, "nerden geldi bu ses?" diye irkiltecek, bir daha duyulmasi halinde ciddi anlamda tedirgin olmaniza, korkmaniza yol acicak, hele ki tekrar tekrar duyulursa, bunu siz o anda bilemeseniz bile, gercekte varolmayan birseyler duydugunuzdan, sonradan aklinizdan suphe etmenize yol acacak ya da metafiziksel varliklara inanmaniza yolacacak durum.
  • günışığında hüzün gibi, yolunu kaybetmiş bir çocuk gibidir baloncunun peşinden giden. uzun sürmeden nerede olduğunu farkeder ve durulur.
    bir yandan da ansızın elektrik kesildiğinde yaşarsınız bunu, çoğunlukla arkadaşlarınızla, sınıfta (bir kafede de olabilir). tümüyle karanlık olduğunda hemen muzip gülüşler duyulur ve ardından nedensiz kahkaha kopar. karanlık nedense size nerede olduğunuzu unutturur..
    bir de yüzünden eksik etmediği gülümsemesi nedeniyle ray charles'ı hatırlatan bir sözdür bu. öylesi bir bitmeyen karanlıkta gülmek nasıldır acaba..
  • vladimir nabokov romanı için (bkz: kamera obskura)
hesabın var mı? giriş yap