kar mı yağmış

• bir versiyonu da söyledir;
  
  kar mı yağmış yüce dağlar başına
  merhamet eylemez gözlerimin yaşına
  daha değmemişti on beş yaşına
  vurdu zalım felek kırdı kollarımı dalından
  nerelere gidem arzedeyim halimi
  
  şu dünyanın vefasını görmedim
  geçti cahil ömrüm bir murada ermedim
  eller gibi demi devran sürmedim
  vurdu zalım felek kırdı kollarımı dalından
  nerelere gidem arzedeyim halimi
• neşet ertaş versiyonu mutlaka dinlenilesi türkü
• çocukluğumun kış sabahlarında her sabah pencereye umutla koşarken aklıma takılan soruydu. gri ankara'nın kış sabahları daha da gri olur. uyanmak istemez insan, hele çocuksa, hele anne, babası işe gitmek zorunda olduğundan o da kreşe gitmek zorundaysa. oysa bir çok insanın sevmediği, ankara için soğuk, çamur ve rezillik anlamına gelen kar çocuklar için bir sevinçtir, oyundur, heyecandır. sanki kar yağsa o gün daha mutlu olunacaktır ama mutlaka gri ankara daha parlak beyaz bir sabaha uyanacaktır. pencereden soğuk gelmesin diye gece sıkı sıkı kapatılan pencereye koşarken gözlerimi kapatıp perdeyi birden açıverme sebebimdir.
  belki bu ara ankara'da bir yerlere kar mı yağmış diye sorma sebebimdir, yağdığını öğrenmenin hissettirdiği heyecan çocukluğumdan kalmadır...
• neşet ertaş'ın aşağıdaki sözlerle söylediği kafa yoğurucu türkü.
  
  kar mı yağmış yüce dağlar başına
  merhamet eylemez gözlerimin yaşına
  daha değmemişti on beş yaşına
  vurdu zalım felek kırdı kollarımı dalından
  nerelere gidem arzedeyim halimi
  
  şu dünyanın vefasını görmedim
  geçti cahil ömrüm bir murada ermedim
  eller gibi demi devran sürmedim
  vurdu zalım felek kırdı kollarımı dalından
  nerelere gidem arzedeyim halimi
  
  ustanın ahengine, duruluğuna, şusuna, busuna diyecek laf bulamıyorum tabiki de,
  
  buyrun siz de deneyin
• (bkz: kar mı yağmış şu harput'un başına)
• kırşehir turkusudur.
  merhamet eylemez kısmının uzatılışına kurban olayim.
• gecmisi kinali felegin yaktigi bir bagrin naif serzenisi, zalim rüzgarlariyla kirdigi bahar dalinin, gövdeden ayrilisi.
• safi dert kaynagi bu türkü. ortak acilarin toplami gibi sanki. isyandan eser yok sözlerinde.
  bükülmüs boyunlarin, kaybetmeyi kabullenmis benliklerin usul sitemi gibi.
• behzat ç.'nin bir bölümüyle tanıştığım şahane türkü. mükemmel bir eser.
• şu dünyanın vefasını görmedim...