kammerspiel

• alman ekspresyonizminden daha gercekci olan ve daha fazla kamera hareketi iceren, genellikle max 2 ya da 3 karakter uzerinde yogunlasilan, bastirilmis orta sinif hayatini isleyen, 1921-1926 yillari arasinda altin donemini yasamis ve tabi nazi olaylariyla tarih olmus akim. murnau'nun last laugh adli filmi bu akimin en iyi ornegi olarak gosterilir.
• tek mekanda geçen tiyatro; bu sinemaya da yansır. (bkz: son adam)
• (bkz: der letzte mann)
• oda tiyatrosu anlamına gelir. sahne imkanlarının basitliğiyle seyirciyi yabancılık duygusundan kurtarma amacını güden tiyatro ve sinema tekniğidir. alman oyun yönetmeni max reinhardt 1906'da berlin'de bir kamerspielhaus kurdu ve burada ince hortlaklar'ını sahneye koydu. konuşmalardan tumrutaklı cümleleri kaldırmak, yüz ifadelerine ve hareketlere daha doğalluk verecek şiirli ve işten bir tiyatro kurmak istiyordu. böyle bir tiyatro ise amacına ancak seyirci sayısı sınırlı küçük bir salonda ulaşabilirdi. çok farklı oyunlara uygulanabilmesine rağmen bu teknik, strindberg'i stockholm'daki intıma teaer için özel olark dört kammarspel yazmaya yöneltti ve 1916'dan 1944'e kadar otto falckenberg tarafından yönetilen münih kammerspiel haus2u aynı anlayış içinde kuruldu.
• almanca oda tiyatrosu veya oda oyunu anlamına gelir, dışavurumculuğa^* tepkidir.
  bu akımı temsil eden filmlerde alt sınıf insanların yaşadığı gündelik sıkıntılar sade bir biçimde aktarılır. 1924 yapımı, murnau'nun (bkz: son adam) filmi bu akıma örnek teşkil eder.