küfr

• telli (bkz: emmanuel kuffour)
• küfr dine inanmama ve sözlerle veya davranışlarla kişiyi dinden çıkaran hallere denir. dini kitaplarda, makalelerde bu imla tercih edilir.
• üstad, 1975 yılında yazdığı hiç isimli şiiriyle
  
  -----------
  alemin küfre göre hem başı hem sonu hiç.
  iki hiç arasında varlık olur mu ki hiç...
  -----------
  ` :necip fazıl kısakürek` ` :çile` ` :büyük doğu yayınları` ` :sayfa 358`
  
  diyerek fikri manada en güzel cevaplardan birini vermiştir, küfr'e.
  
  küfr fikrini, yokluğun tefekkürüne bırakmıştır. hiç etmiştir iki mısrada, görmek isteyen gözler için.
• iki örnek:
  (bkz: #19323168)
  (bkz: #29228256)
• ar. örtmek.
  saça atfen kara, siyah, karanlık anlamlarında da kullanılır. ayrıca tasavvufta saç, kıvrık uçlarıyla isyankârlığı sembolize eder.
• “iki din vardır: şirk dini ve islam dini, bugün “küfr” kelimesine verdiğimiz ‘dinliliğin karşıtı olmak’ ve ‘dinsizlik’ anlamı, oldukça yeni bir anlamdır. insanın, tanrıya, aşkın kudrete ve öte dünyaya inanmaması olan bu anlam, son iki üç asırda doğuya taşınmış olan batı düşüncesinin bir ürünüdür. oysa islam’da, kadim metinlerde, hiçbir tarih kitabında ve hiçbir dinde “küfr” kelimesi dinsizlik anlamında kullanılmamaktadır. zira dinsizlik denilen durum hiçbir zaman var olmamıştır.
  hiçbir millette,hiçbir dönemde,toplumsal değişimlerin hiçbir aşamasında ve hiçbir yerde dinsiz bir insan olmamıştır.
  
  küfür,kendi dışındaki dinleri ,küfür hali olarak gören bir din olarak ortaya çıkmıştır,öyleyse küfür,dinsizlik değil,dinli olmak demektir." ayrıca
  
  ali şeriati-dine karşı din
• (bkz: küfür/@ibisile), küfretmek, küfreden
  (bkz: sıvamak)
• islam'da sonsuz cinayet ve sonsuz nimetlere hakaret olarak görülen bir şey.