• huzunlu bir dio parcasi. 4:11 uzunlugunda.

    sozlerini de yazayim tam olsun :

    now the ball is over
    it's time to get back home
    i need a star to guide me
    i'm feeling so alone
    feeling so alone

    morning mustn't find me
    sleeping in the sun
    now the dawn is breaking
    a new day just begun
    new day just begun

    glow worm lighting
    darkness fighting
    guiding one and all

    homeward going
    moving, flowing
    homeward from the ball

    wings are sadly folding
    here comes another day
    oh i'd like to stay for ever
    and dance the night away
    oh dance the night away

    glow worm lighting
    darkness fighting
    guiding one and all

    oh
    homeward going - take me home
    moving, flowing
    homeward from the ball

    homeward going
    moving, flowing
    homeward from the ball

    homeward going
    moving, flowing
    homeward from the ball

    homeward going
    moving, flowing
    homeward from the ball
  • kırım tatarı nariman aliev in odessa film festivalinde biyük ödülü alan ve ukrayna tarafından oskar'a aday gösterilmek istenen filmi.
    filmin orijinal adı ise kırım tatar türkçesinde eve anlamına gelen evge.
  • bir yol, yük hikayesi. biri ölü üç insanı başarılı bir şekilde anlatan bir film.
  • 27 yaşındaki kırım tatarı yönetmen nariman aliyev'in ilk uzun metrajlı filmi.

    bir baba-oğul, aile, yurt sevgisi filmi. bir yol filmi. mustafa ve alim, nazım'ı gömmek için kiev'den kırım'a gidiyorlar.

    ukraynalılara ve özellikle de işgal altındaki kırım tatarlarına uygulanan rus asimilasyonunun sıkı bir eleştirisi.

    ilk filmini 40 yaş civarında çeken yönetmenlerin çok olduğu günümüz sinema dünyasında bu kadar genç ve başarılı yönetmenlerin olduğunu bilmek çok güzel.
  • bir yönetmenin ilk uzun metrajı için oldukça başarılı. genç yönetmenlerin metafora boğma, çok şey söyleme telaşına ve acemiliğine kapılmamış, sadelikteki derinliği ve basitlikteki ağırlığı başarılı bir kurgu ve iyi bir ritimle vererek çok da iyi bağlanan bir finale ulaştırmış. zaten film kriterleri, bakışları ve beklentileri oldukça farklı bir çok büyük festivalden ödüllerle dönmüş olması da bunu gösteriyor.

    aslında her sahnesini ayrı ayrı değerlendirmek gerek. "baba" figürü ve çocuklarla kurduğu ilişkinin doğu avrupa devletleri, sovyet ve sovyet sonrası devletin bireyle kurduğu ilişkiyi anlattığını görmek zor değil. "anne" karakterinin olmayışı ile kırım'dan kopan ve görmeyen, göremeyen çocukların vatanla ilişkilerine denk düşüşü de doğu avrupa kültüründe vatanın "anne" ile özdeşleşmesinin, doğu avrupa sinemasında artık klasiklemiş bir metaforu.

    bu açıdan filmin vozvrashchenieyi oldukça anımsattığını söylemek gerek. daha doğru bir ifadeyle andrey zvyagintsevetkisi oldukça hissediliyor. nelyubovda anne, baba, büyük anne karakterlerinin temsil ettikleri açısından da oldukça fazla bağlantı kurmak mümkün. şuralarda vozvrashchenie ve nelyubov'la ilgili de bir kaç söz söylemiştik (bkz: #90776442) (bkz: #93559511)

    filmin bir başka ilginç tarafı da güncel ukrayna-kırım meselesine içeriden bir bakışı yansıtması açısından önemli. sorunları ele alışta yönetmenin bakış açısıyla tamamen uyuşmasak bile bakışı yine de oldukça dikkate değer.

    aslında uzun uzun yazmak gerek ama okuyucuyu sıkmayalım. bir başka sevimli ayrıntı da kırım tatarlarının türkçesini anlayabildiğimizi farketmek, izlerken tebessüm ettiriyor.
  • “ biz birbirimize ihtiyaç duymazsak bize kim ihtiyaç duyar. “

    bir yol hikayesi evge. ancak alışılan sıkıcı sürekli konuşmaların karakter tahlillerinin olduğu yol hikayelerinden değil. çok akıcı. illa anından son sahneye kadar bir an bile sıkılmıyorsunuz. yönetmenin ilk filmi olmasına rağmen çok başarılı. görüntü yönetmeni de çok başarılı. duygusal bir film. sürekli iniş çıkışlar var. çok derin karakter analizleri yok olsaydı zaten iki buçuk saat falan sürerdi. bence böyle tadında olmuş. vurucu bir film. izlemenizi tavsiye ederim. kesinlikle pişman olmayacaksınız.
  • merak ettiğim, gidip görmek istediğim toprakları konu alan güzel bir hikaye.
  • ''biz birbirimize ihtiyaç duymazsak. bize kim ihtiyaç duyar?''
    'bir yolculuk hikayesi. yol boyunca kimliğini korumak için sertleşen bir baba ve onu anlamaya başlayan çocuk. ölüleriyle yurtlarına tutunmaya çalışan insanlar. izleyin, pişman olmazsınız.'
  • kırım türkü mustafa'nın iki oğlunu( biri ölü de olsa) eve döndürme çabasını anlatan ukrayna yapımı, nariman aliyev filmi. "evge"yani "eve" dönüşü anlatan hemen hemen her konuşmanın türkçe olduğu filmde alt yazı ile turkiye türkçesi de veriliyor. zorlayınca kırım türkçesi anlaşılıyor. filmdeki dikkatimi çeken yıllarca sovyetler birliği sınırları içinde yaşayan bir halkın dini değerlere bağlılığı ve yurt sevgisi oldu. ölü oğulun ülkeye taşınması sırasında başlarından geçenler çok etkileyiciydi. hele filmin sonundaki dramatik sahne, beklenmedik son çok ilgi çekiciydi. mutlaka izleyin. trt2'de şu an tekrar veriliyor. 2019 yapımı bir film.
  • çok güzel bir yol filmi. filmin orijinal ismi evge. yani eve. bildiğimiz türkçe.

    benimle yaşıt olan yönetmenin ilk uzun metrajı. açıkçası ilk film için harikulade. yol filmlerini çok severim, bundan da keyif aldım. açıkçası vozvrashchenie filmini anımsattı. tabii o film net olarak daha iyi.

    bu arada kırım türkçesini bu kadar anlayabilmeyi de beklemiyordum. ilgi çekici bir filmdi. bazı noktalarda oyunculuklar gözümü tırmaladı doğrusu. fakat toplama bakınca epey iyi iş. cannes'da golden camera'ya aday olmuştu yanılmıyorsam.
hesabın var mı? giriş yap