gece yolculuğu
-
(bkz: bir gece yolculuğu)
-
otobüs ile yapılırsa, yol çizgilerini ve geçen arabaların farlarını izlemek gibi müthiş bir keyfi içinde barındıran yolculuk...
-
yapılan yolcuğun tatil yolculuğu olmasada insanı tatil havasına sokan ve yolculayan insan içinde imrendirici bir durum olan andır.
-
eğer bir de mevsimlerden yaz ve gökyüzünde ay varsa, yolculuk bodrum veya izmir'e ise, otobüs klimalı ve herkes uyuyorsa, sizi de uyku tutmadıysa, takın walkman'i kulağınıza, dinleyin jamiroquai'den everydayi, onu dinleyedurun köprülerin üzerinden geçerken ayın suya yansıyışını, yol kenarlarındaki ışıklı dinlenme tesislerini, ileride ovalarda ışıldayan köy ışıklarını, eğer büyük bir şehre sabaha doğru varıyorsanız * tepeden şehrin büyüleyici ışıklarını izleyin. hüzün ve neşe birarada gibidir sanki, ama gideceğiniz yer bir tatil yöresiyse daha da heyecanlanılır, keyfiniz daha da artar. işte gece yolculuğu böyle birşeydir.
-
ilhan iremin çok farklı parçalarından biri..iki kısımdan oluşur
gece yolculuğu
a. yaşlılık penceresi
kimi derin derin bir uykuda
kimi de sonsuz bir yolculukta...
yağmur ölgün ölgün damlamakta
gece bile sinmiş bir kenara sokakta
ne düşünüyor dersin?..
gece böyle kara kara...
neye ağlıyor dersin?...
geceler kara kara.....
sana mı...hıı?..
bana mı...hıı?..
yoksa ona mı...hıı?..
yoksa eriyip, geçip giden
zamanlara mı?...
yoksa birbirlerine sırt çeviren
insanlara mı?...
biz geçeriz...zaman geçer...
dünya kalmaz yerinde...
ölüm çiçektir dostum...
taze kalmaz günlerce......
ne ağlayan gece kalır...
ne de derin uykular.....
yine kendi kendine
koşuşturur insanlar......
b.yalnızlık penceresi
aralarında geçiyorum
hiçkimse el-ele değil
herkes kendine dönmüş diyorum...
birkaçının içine bakıyorum...
hiçkimse kendisiyle barışık değil...
herkese kendini anlatıyorum
kime kendini anlatsam şaşırıyor..
kendimi kime anlatacağım
şaşırıyorum...
hiçkimse ilkin kendisine alışık
değil...
ikinci kısım özdemir asafın değil isimli şiirinden alınmadır..donuk yolculuk ile güzel bir uyum içindedirler "best of ilhan irem 2, aşk iksiri/cadı ağacı" albümünde -
"geceleyin otoyol"un varolma sebebi olan efsûn.
-
ömer kavur'un güzide denemeyecek filmlerinden biri.
adaptation adlı güzide filmi izledikten sonra bu eser yine hatrımıza gelmiştir. barton fink örneğinde olduğu gibi film öncesi senaryonun sancılı yazılma aşaması * * ve mekan arayışları üzerine bir filmdir. bu satırların yazarı filmin oldukça kastirici olduğunu düşünmekte.
adaptation filminin akla gelmesi söz konusu örnekte yazarın yine aynı sancıları yaşaması ama bunu insanın içini daraltmadan başarması karşisinda duyulan özenme hali oluyor.
bu durumda akla şu soru geliyor: gavur yapiyor abi, biz neden yapamıyoruz.
ve biraz da: (bkz: turk sinemasi nasil kurtulur) -
1980'lerin ikinci yarısının facia türk filmlerinden biridir. üstelik ömer kavur filmidir diye kalktım vizyonda iken sinemaya filan gitmecesine seyrettim. kin kustum. bir yönetmenin yaratım sancılarıdır filmin konusu. hayır yani nedir bu yaratım sancısı onu da anlamadım ki, sanırsın türkiye'de mevzu kalmamış da adamım yaratım sancısına girmiş. neyse efendim bu filmde aytaç arman ile macit koper bol bol uzaklara bakarlar, rakı içerler ve sadece kendilerinin anladıkları laflar ederler birbirlerine. yaman bir darbe idi bu bana ve hatta yanlış hatırlamıyorsam sinemayı terketmiş bile olabilirim ki hiç de huyum değildir.
-
pamukkale ekspresi ile yolculuk edildiğinde kaçınılmaz olan, yolculuk yaparken dışarıyı izlemeyi sevenler için can sıkıcı olabilen yolculuk türü. ancak günü öldürmediği için tercih edilebilir.
-
araba kullanmaya apayrı bir zevk katan yolculuk... yolda başka gelen giden yoksa, kesik çizgileri ortalayıp lost highway moduna geçme ihtimali var.
ayrıca hava karlı olduğunda, farların ışığında parlayan kar taneleri arabayı yalayıp oraya buraya kaçmaya başlıyolar (80 model uzay filmlerinde gemi ışık hızına çıktığında vızır vızır uçuşan yıldızlar gibi)...
ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap